بررسی و مقایسة شیوة آموزش تفکر نزد فرید‌الدین عطار و متیو لیپمن

این پژوهش درصدد پاسخ به این پرسش است که، «آموزش تفکر» و شیوة آموزش دوسویه در میان بزرگان فرهنگ‌ساز ایرانی مغفول بوده است یا نظایری دارد؟ با بررسی‌‌‌ شیوة‌‌‌ گفت‌و‌گوی دوسویة‌‌‌ فریدالدین عطار در منطق‌‌الطیر و مقایسة آن با مؤلفه‌‌های «آموزش تفکر» متیو لیپمن، مشاهده شد که شیوة‌‌‌ آموزشی عطار در قرن هفتم به شیوة‌‌‌ آموزشی متیو لیپمن در قرن حاضر بسیار نزدیک است. این مقایسه با تسامح از تعریف کودک در دیدگاه روان‌‌شناسان، که غالباً بین یک تا دوازده سال است، انجام شده است. کودک از دیدگاه عارفان انسانی خام و مبتدی است و این تعریف، نزدیک به تعریف «کودک، کودک است» در P4C‌‌ است. همان‌طور که دیدگاه عطار و لیپمن در موضوع آموزش (فلسفه) و هدف آموزش (ارتقای تفکر و اتخاذ تصمیم آزادانه برای خود) شبیه به هم است در شیوة‌‌‌ آموزش آن‌ها نیز شباهت زیادی دیده می‌‌شود. هر دو از قصه و گفت‌و‌گو در شیوة‌‌‌ آموزش خود بهره برده‌اند و در روش هر دو، تعلیم تفکر و فلسفه موجب تغییر رفتار می‌‌شود.