بررسی ویژگی‌های پوشش گیاهی و برخی عوامل محیطی موثر بر مطلوبیت زیستگاه آهوی ایرانی (مطالعه موردی: دشت کالمند استان یزد)

به منظور مدیریت مؤثر یک گونه جانوری نیاز به شناسایی زیستگاه هایی با مطلوبیت بالا برای گونه هدف است تا با حفظ آن زیستگاه‌ها و برنامه‌ریزی برای مدیریت صحیح آنها، جمعیت هدف را مورد حفاظت قرار داد. این پژوهش جهت تعیین رابطه بین گونه‌های مرتعی و مطلوبیت زیستگاه آهوی ایرانی در فصول مختلف بر اساس گروه‌های سرگین در دشت کالمند استان یزد انجام شد. بدین منظور نمونه‌برداری در دو فصل تابستان و پاییز طی پنج بازدید و با استفاده از پلات‌های دائمی تصادفی پاک شونده به طول 200 متر و عرض 2 متر و با دو تکرار انجام شد. به تعداد پلات‌های حضور سرگین در کل زیستگاه و در جهات مختلف پلات‌های کنترل یا تصادفی مستقر و هر 45 روز یک بار مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت کلیه نقشه های لازم و تلفیق اطلاعات در نرم‌افزار ArcGIS9.3 آماده سازی و انجام شد. نتایج نشان داد که اختلاف معنی‌داری بین دو فصل از نظر تراکم گروه‌های سرگین در جوامع گیاهی وجود ندارد. از لحاظ درصد پوشش، گونه درمنه و گون افزایش معنی‌داری در نقاط حضور نسبت به نقاط تصادفی داشت. درصد پوشش گونه خار زن بابا در مناطق کنترل بالاتر از نقاط حضور و نهایتاً چوبک در نقاط کنترل نسبت به مناطق حضور بالاتر بود (01/0P<).طبق نقشه تهیه شده، 23 درصد از منطقه از نظر زیستگاهی دارای مطلوبیت درجه یک و 47 درصد از منطقه دارای مطلوبیت درجه دو برای آهو هستند. با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش بنظر می رسد از بین متغیرهای زیستگاهی غنای گونه‌ای، درصد پوشش درمنه و فاصله از جاده متغیرهای تاثیرگذارتری در انتخاب زیستگاه آهو می باشد.