بررسی ویژگی‌های شرکت و اثربخشی کمیتۀ حسابرسی با استفاده از رویکرد الگوسازی معادلات ساختاری

کمیتۀ حسابرسی یکی از مکانیسم‌های نظارتی مؤثر برای بهبود کیفیت افشا سیستم کنترل داخلی است که به کاهش هزینه نمایندگی کمک می‌کند. ازاین‌رو، بسیاری از محققان بیان کردند که وجود کمیتۀ حسابرسی اثربخش می‌تواند نقش مؤثری در بهبود سیستم اطلاعاتی و ایجاد اطمینان از معتبر بودن گزارش‌های مالی شرکت داشته باشد. لذا، بر پایه این استدلال، پژوهش حاضر به بررسی رابطۀ بین ویژگی‌های شرکت و اثربخشی کمیتۀ حسابرسی با رویکرد الگوسازی معادلات ساختاری می‌پردازد. بدین منظور، نمونه‌ای متشکل از 147 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال‌های 1391 تا 1395 انتخاب گردید. اثربخشی کمیتۀ حسابرسی (متغیر پنهان) توسط متغیرهای مشاهده‌پذیر تخصص مالی، استقلال و اندازۀ کمیتۀ حسابرسی و ویژگی‌های شرکت (متغیر پنهان) نیز بر اساس متغیرهای مشاهده پذیر (اندازۀ شرکت، اهرم مالی، ترکیب هیئت‌مدیره، سهامداران نهادی، سودآوری، نقدینگی، رشد شرکت) اندازه‌گیری شد. پس از اطمینان یافتن از برازش قابل قبول الگوهای اندازه‌گیری و ساختاری پژوهش، نتایج حاکی ازآن است که اندازۀ شرکت، اهرم مالی، ترکیب هیئت‌مدیره، سهامداران نهادی، سودآوری، نقدینگی و رشد شرکت اثربخشی کمیتۀ حسابرسی را افزایش می‌دهد.