بررسی ویژگی‌های تکنولوژیکی لاکتوباسیل‌های جداسازی شده از پنیرهای گوسفندی و گاوی سنتی سنگسر

مقدمه: جنس لاکتوباسیل متعلق به گروه بزرگ باکتری­های اسید لاکتیک می­باشد. این ارگانیسم­ها همگی گرم مثبت بوده و بوسیله تخمیر، اسید لاکتیک تولید می­کنند. از آنجایی که این باکتری­ها بطور طبیعی در مواد غذایی مختلف وجود دارند از زمان­های قدیم به عنوان نگهدارنده­های طبیعی در غذاهای سنتی مورد توجه بوده­اند.هدف از این تحقیق، بررسی ویژگی­های تکنولوژیکی و قابلیت استفاده از لاکتوباسیل­های جدا شده از پنیر­های سنتی گاوی و گوسفندی به عنوان استارتر در پنیر و سایر محصولات تخمیری می­باشد. مواد و روش­ها: در این تحقیق 12 سویه مختلف لاکتوباسیل از 6 پنیر سنتی تهیه شده از شیر گاو و شیر گوسفند، تولیدی در منطقه سنگسر واقع در استان سمنان جدا گردید. لاکتوباسیل بودن سویه­ها توسط آزمون­های فنوتیپی تایید شد. پس از آن سویه­های جداشده به منظور استفاده به عنوان استارتر توسط آزمون­های تکنولوژیکی نظیر میزان رشد، تولید اسید، فعالیت پروتئولیتیکی، فعالیت آمیلولیتیکی و فعالیت اتولیتیکی ارزیابی گردیدند. یافته­ها: اپتیمم دمای رشد برای همه سویه­های جداسازی شده C˚30 بود و بیشترین میزان رشد مربوط به 2 سویه جداسازی شده از پنیر گاوی (LB2-5و LB2-1) بود. فعالیت پروتئولیتیکی در سه سویه جداسازی شده از پنیرهای گاوی (LB2-6، LB2-4 و LB2-1) و یک سویه جداسازی شده از پنیرهای گوسفندی (LB1-3) مشاهده شد. در هیچ یک از سویه­های جداسازی شده فعالیت آمیلولیتیکی دیده نشد و بالاترین میزان تولید اسید و فعالیت اتولیتیکی به ترتیب در یک سویه جداسازی شده از پنیرهای گاوی (LB2-2) و یک سویه جداسازی شده از پنیرهای گوسفندی (LB1-1) مشاهده گردید. نتیجه­گیری: از آنجایی که لاکتوباسیل­های جداسازی شده از پنیر سنتی سنگسر در این مطالعه ویژگی­های تکنولوژیکی مطلوبی از خود نشان دادند، توانایی بالایی برای استفاده به عنوان استارتر دارند.