بررسی وضعیت کلونیزاسیون داخل تراشه بیماران انتوبه بستری در بخش ICU مسمومین بیمارستان لقمان حکیم تهران سال 1384

زمینه و هدف: پنومونی ناشی از ونتیلاتور شایعترین عفونت اکتسابی در بخش مراقبت ویژه می‌باشد و میزان شیوع پنومونی در بیماران انتوبه 21 برابر بیماران دیگر است. کلونیزاسیون لوله تراشه به عنوان یک عامل خطر محسوب شده و خود تحت تأثیر عواملی نظیر طول مدت انتوباسیون و کاهش اسیدیتی معده قرار می‌گیرد. این تحقیق جهت بررسی اهمیت اپیدمیولوژی و میکروبیولوژی کلونیزاسیون لوله تراشه بر روی بیماران بستری در ICU مسمومین بیمارستان لقمان حکیم تهران انجام گرفت. روش تحقیق: این تحقیق از نوع توصیفی و تکنیک آن مصاحبه و مشاهده بوده و در بیماران انتوبه با کشت مثبت از ترشحات لوله تراشه بستری در بخش ICU مسمومین بیمارستان لقمان حکیم تهران در سال 1384 انجام گرفت. از روش آسپیراسیون اندوتراکئال و کشت کیفی و نیز بررسی آنتی‌بیوگرام به روش دیسک دیفیوژن و کربی بائر استفاده شد. یافته ها: 180 بیمار (126 مرد و 54 زن) انتوبه با میانگین سنی 9/13 63/31 سال بررسی شدند. 3/83% بیماران سابقه دریافت آنتی‌بیوتیک قبل از نمونه‌گیری داشتند. استاف کواگولاز مثبت شایعترین میکروارگانیسم بوده (6/45%)، کلبسیلا، اسینتوباکتر و E.coli در رتبه‌های بعدی بودند. در 8/62% یک ارگانیسم و در 2/37% چند ارگانیسم به دست آمد. تب ৹c38 در یک سوم بیماران، لکوسیتوز12000 در 49% بیماران وجود داشت و بین مصرف آنتی‌بیوتیک و تب رابطه معنی‌دار آماری وجود داشت. 1/11% بیماران فوت کردند و رابطه آماری بین نوع ارگانیسم و بقای بیمار دیده نشد، ولی بین مصرف آنتی‌بیوتیک قبل از نمونه‌گیری با بقای بیماران رابطه وجود داشت. نتیجه گیری: وجود اسینتوباکتر به همراه کلبسیلا، E.coli و استافیلوکوک اورئوس، احتمال پنومونی بیمارستانی گروه ATS III را افزایش داده و نشان دهنده عدم وجود رابطه معنی‌دار بین نوع ارگانیسم کلونیزه با سابقه دریافت آنتی‌بیوتیک هشداری برای عفونتهای مقاوم به درمان می‌باشد.