بررسی وضعیت مدیریت اطلاعات الکترونیکی شخصی اعضای هیئت علمی دانشگاه شهید چمران اهواز

هدف: هدف این پژوهش بررسی وضعیت مدیریت اطلاعات شخصی الکترونیکی اعضای هیئت‌علمی دانشگاه شهید چمران اهواز با استفاده از مدل جونز است. روش­شناسی: پژوهش حاضر که به صورت پیمایشی انجام شده است، به لحاظ هدف از نوع کاربردی و به لحاظ ماهیت از نوع توصیفی و تحلیلی است. جامعۀ پژوهش شامل کلیة اعضای هیئت‌علمی دانشگاه شهید چمران اهواز است. با تعیین تعداد کل اساتید (599 نفر) و با استفاده از جدول کرجسی- مورگان، تعداد تقریبی نمونه 220 نفر تعیین شد که از این تعداد 193 پرسشنامه برگردانده (نرخ پاسخ 72/87 درصد) شد. جهت تجزیه و تحلیل داده­ها از روش­های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون‌ تی مستقل، آنوا و توکی) استفاده شد. یافته­ها: یافته­ها نشان می­دهد که میانگین فعالیت­های یافتن و دوباره­یابی 88/2، ذخیره­سازی 55/2، سازماندهی 84/2، نگهداشت 11/3، امنیت 94/2، ارزشیابی و مفهوم­سازی 78/2، تدبیر و مفهوم­سازی 64/2 و میانگین کلی مدیریت اطلاعات الکترونیکی شخصی 82/2 است. از نظر جنسیت تفاوت معنی­داری میان وضعیت مدیریت اطلاعات شخصی اعضای هیئت‌علمی مشاهده نمی­شود، اما به لحاظ درجة علمی تفاوت معنی­داری میان آن­ها وجود دارد. بحث و نتیجه­گیری: نتایج پژوهش حاکی از آن است که وضعیت کلی مدیریت اطلاعات الکترونیکی شخصی اعضای هیئت‌علمی در سطح نسبتاً مطلوبی است. اعضای هیئت‌علمی دارای درجة علمی استاد بهترین عملکرد را درزمنیة مدیریت اطلاعات شخصی داشته­اند. هم­چنین کیفت مدیریت اطلاعات شخصی مردان بهتر از زنان بوده است.