بررسی وجود اصل حسن نیت در حقوق ایران؛ با نگاه تطبیقی

حسن‌ نیت، ازجمله مفاهیم اخلاقی است که به عرصه‌ حقوق نیز گام نهاده است و در عین قابل فهم بودن، دارای تعاریف یکسان و فراگیری نیست و این دلیلی برای دوری برخی از رژیم‌های حقوقی از این قاعده شده است. در سطح بین‌ المللی با توجه به تلاش‌های صورت گرفته توسط کشورهای دارای نظام «حقوق نوشته»، این قاعده در متن اسناد بین ‌المللی بازرگانی و حقوقی آمده است. پذیرش این اصل در حقوق خصوصی ایران مورد تردید برخی از حقوق‌دانان است. در این مقاله بر آن هستیم تا با بررسی این اصل دریابیم که آیا این اصل در رویه‌ قضایی و قوانین موضوعه‌ ایران مورد پذیرش واقع شده است یا خیر.