بررسی همگرایی درآمد سرانه میان کشورهای منتخب عضو سازمان کنفرانس اسلامی

امروزه، در اقتصاد جهانی دور جدیدی آغاز و روندی را در پیش گرفته که بیش از پیش اقتصاد کشورهای مختلف را به هم نزدیک و وابسته می‌سازد. در این مقاله به بررسی همگرایی درآمدی و تحلیل رشد اقتصادی در بین کشورهای اسلامی که عمدتاً جزء کشورهای کمتر توسعه یافته اند، پرداخته شده است. مطالعه از یک مدل رشد بهره گرفته و در نهایت همگرایی درآمدی و رشد اقتصادی میان کشورهای اسلامی را از طریق روابط اقتصاد سنجی و با روش داده‌های تابلویی مورد بررسی قرار داده است. از میان 57 کشور عضو سازمان کنفرانس اسلامی با توجه به اطلاعات کامل و در دسترس به انضمام همگرایی درآمدی سرانه و رشد درآمد سرانه یکنواخت در طی دوره مورد بررسی گزینش کشورها انجام شده است، بدین صورت کشورهایی با رشد درآمد سرانه بسیار بالا یا بسیار پائین انتخاب نشده و مجموعه متشکل از 20 کشور(ایران،ترکیه،بحرین، مصر،گینه،اندونزی، مالزی،مالی،بنگلادش،بورکینافاسو، کویت، لبنان، عمان، پاکستان، عربستان سعودی،سریلانکا،سودان ،سیرالئون، تونس، اوگاندا) که دارای رشد متناسب به همراه اطلاعات کامل با در نظر گرفتن همجواری اقتصادی مدنظر انتخاب شدند. حال با توجه به مدل و نتایج آن 9 کشور دارای خروجی مطلوب بودند که اسامی این کشورها به ترتیب زیر می باشد. (ایران، ترکیه، بحرین، مصر،گینه، اندونزی، مالزی، مالی، تونس) . نتایج حاصل از برآورد معادله همگرایی در کشورهای منتخب نشان می‌دهد که تنها در دو کشور گینه و مالی همگرایی درآمدی وجود دارد هرچند با توجه به ضرایب به دست آمده، این همگرایی ضعیف است. در مورد سایر کشورهای منتخب نیز؛ ضریب به‌دست آمده نشان می‌دهد که عدم همگرایی خیلی قوی نیست و در میان این کشورها بیشترین عدم همگرایی مربوط به ایران، و پس از آن متعلق به کشور مالزی است.