بررسی همراهی پلیمورفیسم G103T ژن FXIII با سقط مکرر در شمالغرب ایران
Authors
Abstract:
زمینه و هدف: سقط مکرر جنین در 1 الی 3 درصد خانمهایی که قصد دارند صاحب فرزند شوند، رخ میدهد. ترومبوفیلی از علل مستعدکننده سقط مکرر است. فاکتور XIII در انتهای آبشار انعقادی وجود دارد که سبب پایداری لخته میشود. شایعترین پلیمورفیسم ژنG103T ,FXIII بوده که باعث تغییر فعالیت فاکتور XIII میشود. روش کار: 70 بیمار با سابقه حداقل 2 بار سقط و 50 خانم بدون سابقه سقط و حداقل 1 تولد زنده به عنوان گروه کنترل از شمالغرب کشور مورد بررسی قرارگرفتهاند. استخراج DNA به روش نمک اشباع از لوکوسیتها صورت گرفت. برای بررسی پلیمورفیسم مورد نظر از واکنش زنجیرهای پلیمراز و همچنین تکنیک PCR-RFLP استفاده شد. بعد از تکثیر ناحیه موردنظر، از آنزیم محدودالاثرDdeI جهت تمایز دو آلل G و T استفاده گردید. به منظور تجزیه و تحلیل آماری از برنامه کای مربع استفاده شد. یافته ها: از گروه بیمار 2 نفر (2.85%) دارای ژنوتیپ هموزیگوت (TT) بودند، در صورتیکه درگروه کنترل ژنوتیپ هموزیگوت (TT) مشاهده نشد (p>0.05). همچنین 19 نفر (27.1%) از گروه بیمار و 13 نفر (26%) از گروه کنترل دارای ژنوتیپ هترو(GT) بودند (p>0.05). بین این دوگروه تفاوت معنی داری از نظر آماری برای پلیمورفیسم G103Tمشاهده نگردید. نتیجهگیری: پلیمورفیسم ژن FXIII احتمالاً از طریق اختلال در سیستم انعقادی سبب سقط جنین میشود. بررسی جهش G103T در بیماران مبتلا به سقط مکرر در جمعیتهای دیگر توصیه میشود.
similar resources
بررسی همراهی پلی مورفیسم g۱۰۳t ژن fxiii با سقط مکرر در شمالغرب ایران
زمینه و هدف: سقط مکرر جنین در 1 الی 3 درصد خانم هایی که قصد دارند صاحب فرزند شوند، رخ می دهد. ترومبوفیلی از علل مستعدکننده سقط مکرر است. فاکتور xiii در انتهای آبشار انعقادی وجود دارد که سبب پایداری لخته می شود. شایع ترین پلی مورفیسم ژنg103t ,fxiii بوده که باعث تغییر فعالیت فاکتور xiii می شود. روش کار: 70 بیمار با سابقه حداقل 2 بار سقط و 50 خانم بدون سابقه سقط و حداقل 1 تولد زنده به عنوان گروه...
full textبررسی ارتباط چند شکلی G103T ژن فاکتور XIII با سقط مکرر جنین در بیماران ایرانی
مقدمه: سقط خود به خودی مکرر جنین، یکی از معضلاتی است که تقریباً 5% زوجین با آن رو به رو هستند. با توجه به این موضوع و با توجه به ارتباط سقط ها با ترومبوفیلیاها، مطالعه حاضر با هدف بررسی چند شکلی G103T فاکتور XIII به عنوان یک عامل مؤثر در روند انعقاد و ارتباط آن با سقط مکرر جنین انجام شد. روشکار: این مطالعه مورد- شاهدی طی سال های 91-1389 انجام شد. 105 زن که حداقل 2 یا بیشتر از 2 سقط قبل از هفته ...
full textبررسی همراهی الل ada*2 از ژن آدنوزین دآمیناز( 20q13.11) با سقط های خودبخودی مکرر در شمالغرب ایران
منظور از سقط خودبخودی مکرر، وقوع دو یا سه سقط متوالی خودبخودی، قبل از هفته ی بیستم بارداری است. آدنوزین دآمیناز در متابولیسم پورین ها نقش داشته و دارای دو ایزوآنزیم ada*1 و ada*2 است. پلی مورفیسم g22a(الل ada*2) موجب افزایش سطوح آدنوزین می شود. آدنوزین به دلیل افزایش جریان خون به رحم و جفت دارای نقش محافظتی در برابر سقط های خودبخودی مکرر است. با توجه به تاثیر فعالیت آنزیمی کاهش یافته ی پلی مورف...
بررسی همراهی پلیمورفیسم E155del ژن GSTO1 در بیماران مبتلا به سقط خودبهخودی مکرر در جمعیت شمال غرب ایران
Background & Aims : Recurrent miscarriage (RM) is a pathologic condition that occurs in 1- 5% of couples trying to conceive and has destructive psychological effects on family life of affected couples. RM is considered as a multi-factorial disease and nearly half of RM cases cannot currently be explained clinically. Several studies have indicated that genes polymorphisms could be factors fo...
full textبررسی پلیمورفیسم در الل ADA*2 از ژن آدنوزین دآمیناز با سقطهای خودبخودی مکرر در زنان شمالغرب ایران
زمینه و هدف: منظور از سقط مکرر خودبخودی، وقوع دو یا سه سقط متوالی خودبخودی، قبل از هفته بیستم بارداری است. آدنوزین دآمیناز در متابولیسم پورینها نقش داشته و دارای دو ایزوآنزیمADA1 و ADA2 است. پلیمورفیسم G A (الل ADA* ) موجب افزایش سطوح آدنوزین می شود. آدنوزین به دلیل افزایش جریان خون به رحم و جفت دارای نقش محافظتی در برابر سقط های مکرر خودبخودی است. با توجه به تاثیر فعالیت آنزیمی کاهش یافته ای...
full textبررسی همراهی پلی مورفیسم ژن ctla-4( +49 a/g ) با سقط مکرر در بین زنان منطقه شمال غرب ایران
بررسی همراهی پلی مورفیسم ژن ctla-4( +49 a/g ) با سقط مکرر در بین زنان منطقه شمال غرب ایران
My Resources
Journal title
volume 16 issue 1
pages 16- 22
publication date 2016-04
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
No Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023