بررسی نگرش و رفتار زیست محیطی شهروندان شهر شیراز

بسیاری از تهدیدات زیست محیطی، تخریب منابع و آلوده سازی محیط پیامد رفتار انسانی است. تنها تغییر در رفتار انسانی می‌تواند این مشکلات زیست محیطی را کاهش دهد. یکی از معیارهای پیش­ بینی رفتارهای محیط زیستی، عامل نگرش می­باشد. بنابراین هدف این پژوهش، بررسی رابطه نگرش شهروندان شهر شیراز با رفتار زیست محیطی آنان می­باشد. مطالعه­ی حاضر، پیمایشی است که جامعه آماری آن شامل شهروندان (15 تا 60 سال) پنج منطقه از مناطق شهر شیراز می­باشد. حجم نمونه بر اساس فرمول منطقی کوکران تعداد 268 شهروند و روش نمونه گیری، خوشه­ای چند مرحله­ای است. ابزار اصلی جهت جمع آوری داده­های موردنیاز، پرسشنامه­ براساس طیف دانلاپ می­باشد. میانگین و انحراف معیار نمره رفتار زیست محیطی شهروندان 78/16 ± 79/ 71 )میانگین 0تا 100) است که در گروه­های مختلف، متغیر می­باشد. سن، میزان نگرانی درباره مسایل محیط زیست و روند تخریب آن، تحصیلات و نگرش با متغیر وابسته رابطه معناداری را نشان می­دهند. در مدل نهایی، نگرش زیست محیطی مهم­ترین عامل تاثیرگذار بر رفتار زیست محیطی می­باشد. با توجه به نتایج، لازم است برنامه­ های فرهنگی متنوع از جمله عملکرد رسانه­ها مورد ارزیابی و تاکید قرار گیرد.