بررسی نگرش زنان به ارزش فرزندان (مورد مطالعه: زنان 49-15 سالۀ شهر شیراز)

این مقاله، ارزش فرزندان را از دیدگاه زنان شهر شیراز بررسی کرده است. شناخت ارزش­های مثبت و منفی فرزندان از منظر والدین به‌دلیل تأثیری که در تصمیم­گیری­ها و انگیزه­های والدین برای فرزندآوری دارد، نقش مهمی در تغییرات سطوح باروری یک جامعه ایفا می­کند. روش تحقیق به‌صورت پیمایشی است و اطلاعات با استفاده از پرسشنامه از نمونه‌ای 400 نفری از زنان 49-15 سالۀ متأهل ساکن شهر شیراز جمع‌آوری شده است. یافته­ها نشان می‌دهند مقوله‌بندی ارزش فرزندان با توجه به بارهای عاملی منتج از آزمون‌های تحلیل عامل با مقوله‌بندی فاوست از ارزش فرزندان منطبق است. میانگین نمرۀ کل ارزش‌های فرزندان در مقیاس صفر تا صد برابر با 8/9± 73 است. یافته‌های استنباطی مطالعه نشان می‌دهند حداقل یکی از مقوله‌های ارزش فرزندان شامل ارزش اقتصادی، هزینه­های فرصت ازدست‌رفته، تقویت و توسعۀ خود، کسب هویت با فرزندان، تداوم خانواده با توجه به متغیر­های تحصیلات، سن ازدواج، درآمد خانواده، محل تولد، وضعیت اشتغال و سن زنان متفاوت است. بین متغیر­های تحصیلات و سن ازدواج با ارزش­های منافع اقتصادی، منافع احساسی، تقویت و توسعۀ خود و تداوم خانواده، رابطۀ معنی‌دار و معکوسی وجود دارد (05/0P-value ≤). هرچه سن زن و شوهر افزایش می­یابد، درک زنان از منافع اقتصادی داشتن فرزند بیشتر می­شود. برای زنانی که درآمد خانوادگی بیشتری دارند، منافع اقتصادی، تداوم خانواده، توسعه و تقویت خود و کسب هویت با فرزندان، اهمیت کمتری دارد. حداقل یکی از مقوله‌های ارزش فرزندان با توجه به متغیر­های تحصیلات، سن ازدواج، درآمد خانواده، محل تولد، وضعیت اشتغال و سن زنان متفاوت است. به‌طور کلی، در جامعۀ مدرن امروزی، تغییر مقوله­های ارزش فرزندان از مفهوم سنتی آن وجود دارد و زنان، فرزند را کالایی اجتماعی، فرهنگی، روان‌شناختی می‌پندارند که داشتن آن احساس مطلوبیت برای فرد ایجاد می­کند که ارضاکنندۀ ارزش‌های غیرمادی است و والدین حاضرند با وجود کاهش منافع عینی و کارکردی، داشتن فرزند را تجربه کنند.