بررسی نقش تقسیم نیروی کار به دو بخش داخلی و خارجی در اقتصاد ایران در چهارچوب یک مدل تعادل عمومی تصادفی پویا

تجربه کشورها نشان داده که سهولت در جابجایی نیروی­کار در قالب همکاری مشترک از کشوری به کشورهای دیگر دارای مزایای گوناگونی بوده و اثرات مهمی بر متغیرهای اقتصاد کلان خواهد داشت. نظر به این اهمیت، مقاله حاضر به ارائه یک مدل کالیبره شده تعدیلی برای اقتصاد ایران می­پردازد که در آن نیروی­کار قادر است از بخش اقتصاد داخلی  به خارج از کشور حرکت نماید. در این مدل برای سهولت بررسی نقش تفکیک نیروی­کار یک چارچوب اقتصاد باز کوچک در نظر گرفته شده و میانگین عرضه نیروی­کار خانوار با توجه به ناهمگنی عوامل به دو بخش نیروی­کار داخلی و خارجی تقسیم شده است.  نتایج لحاظ نیروی­کار قابل تفکیک در اینگونه مدل­ها موجب ایجاد تفاوتی ویژه گردیده و نشان می­دهد تولید داخلی با توجه به شوک مثبت در دستمزدهای خارجی کاهش یافته و باعث می­گردد نیروی­کار از تولید داخلی دور شده و به سمت اشتغال در بازار خارجی برود و این در حالی است که مصرف خصوصی نیز افزایش می­یابد. همچنین نتایج نشان می­دهند که در این مدل  بدلیل افزایش در درآمد نیروی­­کار خارجی و به تبع آن افزایش درآمدهای ارزی، خالص صادرات افزایش یافته و اوراق قرضه خارجی کاهش خواهد یافت. در نهایت می­توان گفت که جابجایی نیروی­کار به خارج از کشور منجر به افزایش درآمدهای ارزی شده و رفاه را افزایش داده است.