بررسی میزان تطابق فعالیت‌ها و روش‌های تدریس در دوره‌های یادگیری الکترونیکی با نظریه‌های یادگیری

هدف:‌ ظهور فناوری‌های نوین باعث گسترش یادگیری الکترونیکی شده است با وجود این نباید یادگیری الکترونیکی را یک سیستم آموزشی مجزا دانست که نوع آموزش را تعیین کند بلکه یادگیری الکترونیکی باید انعکاس‌دهنده نظریه‌ها و فنون یادگیری و روان‌شناسی باشد و در جهت تسهیل به‌کارگیری این نظریات در فرایند یادگیری عمل نماید. بر این مبنا هدف پژوهش حاضر بررسی میزان توجه به نظریات مهم یادگیری در ارائه دوره‌های یادگیری الکترونیکی دانشکده علوم تربیتی دانشگاه شهید بهشتی تهران می‌باشد. روش:‌ نوع پژوهش به لحاظ رویکرد، کمی ‌و از نوع تحلیل محتوا و بر مبنای مدل تعیین مقوله‌های اصلی نظریات یادگیری کنل و همکاران انجام ‌گرفته است. جامعه موردپژوهش 330 جلسه کلاس درس الکترونیک برای 22 ماده درسی قرار داده‌شده بر روی سیستم آموزش الکترونیکی دانشکده علوم تربیتی دانشگاه شهید بهشتی تهران در نیم‌سال اول سال تحصیلی 96-1395 می‌باشد. برای انتخاب جامعه نمونه از روش تصادفی منظم استفاده گردید و از این تعداد جلسات، 91 جلسه کلاس درس با استفاده از فرمول کوکران و با پذیرش خطای 01/0 به‌عنوان نمونه موردپژوهش انتخاب شدند. داده‌ها به روش تحلیل محتوای کمی ‌بررسی شدند. یافته‌ها:‌ نتایج پژوهش نشان می‌دهد که بیشتر فعالیت‌ها و فناوری‌های به‌کار گرفته‌ شده در این دوره‌ها بر مبنای نظریات یادگیری رفتارگرایی به میزان (51%) می‌باشد و فعالیت‌های اندکی از این دوره‌ها بر مبنای درگیر نمودن یادگیرنده در جریان تدریس و تئوری‌های یادگیری مانند ساختن‌گرایی به میزان (12%) می‌باشد. بر این اساس لازم است به ضمن طراحی مجدد محیط‌های یادگیری الکترونیکی با استفاده از فناوری‌های نوین آموزشی و یادگیرنده‌محور، و آموزش مدرسان این دوره‌ها جهت طراحی و به‌کارگیری فعالیت‌های یادگیری اشتراکی و همکارانه به غنی‌شدن محیط‌های یادگیری الکترونیکی کمک نمایند.