بررسی میزان تأثیرآموزش‌های غیررسمی برآگاهی‌های محیط‌زیستی تورگردانان طبیعت‌گردی (مطالعه موردی: استان گیلان)

در سال­های اخیر به دلیل تخریب و از بین رفتن منابع طبیعی خاص و برای جلوگیری از گسترش تخریبات و حفاظت از منابع موجود، اکثر جوامع به روش­های آموزشی گرایش پیدا کرده و حفاظت پایدار را در گرو آن می­دانند. لذا هدف از این تحقیق، بررسی ملاحظات محیط­زیستی موجود در آموزش­های غیر رسمی ارائه شده به تورگردانان و انطباق آنها با معیارهای محیط­زیستی و سپس سنجش میزان اثربخشی آموزش­ها و تأثیرآنها بر تورگردانان می­باشد. جامعه آماری این تحقیق 50 نفر تورگردانان استان گیلان بودند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه­ای بود که بر اساس محتوای محیط­زیستی دوره­های آموزشی تهیه شد. این پرسشنامه شامل30 سؤال چهار گزینه­ای مشتمل بر سوالات قبل و بعد از دوره آموزشی بود. سپس بر اساس روش­های آماری، اطلاعات پردازش شدند. نتایج تحقیق تشان داد که محتوای آموزشی دوره­ها از نظر میزان وجود آگاهی­های محیط­زیستی نسبتاً قابل قبول بوده و بیشترین ضعف اطلاعاتی  تورگردانان پس از گذراندن دوره­های آموزشی در مورد قوانین و مقررات محیط­زیستی بود. در نهایت با توجه به تحصیلات تورگردانان طبیعت گردی و رده سنی آنان و حضور موفق زنان در عرصه گردشگری و محتواهای آموزشی، می­توان مفاهیم و قوانین تخصصی­تری را درون محتواهای آموزشی قرار داد که این موضوع منجر به افزایش بازخورد دوره­ها و ارتقاء صنعت گردشگری و طبیعت گردی در زمان کوتاه­تر در استان گیلان خواهد شد.