بررسی میزان افتادگی نوک بینی بعد از اعمال راینوپلاستی

سابقه و هدف: از آنجا که نوک بینی در تامین زیبایی بینی اهمیت دارد، عمل راینوپلاستی در جهت حفظ بیرون زدگی نوک بینی، کاهش و یا افزایش آن انجام می پذیرد. هدف از مطالعه حاضر بررسی 6 ماهه میزان افتادگی نوک بینی در نمای نیمرخ پس از عمل راینوپلاستی در بخش جراحی دهان و فک و صورت بیمارستان طالقانی در سال های 82-1381 می باشد.مواد و روشها: در این مطالعه نیمه تجربی بر روی 28 بیمار میزان افتادگی نوک بینی در طول 2 ماه و 6 ماه بعد از عمل نسبت به 20 روز بعد از عمل مقایسه گردید. با استفاده از فتوگرافی های نیمرخ 4 متغیر بیرون زدگی نوک بینی (TP)، طول بینی، زاویه بین لب بالا و بینی (NLA) و نسبت مجموع طول بینی و لب بالا به بیرون زدگی بینی توسط کامیپوتر و از روی تصاویر دیجیتالی اصلی با دقت 0.01 میلی متر و 0.1 درجه اندازه گیری شدند. از آزمون Paired t جهت مقایسه دو گروه قبل و بعد از عمل استفاده شد و مقایسه دو گروه توسط آزمون ANOVA دوطرفه انجام شد.یافته ها: در فاصله 20 روز تا 6 ماه پس از عمل، نوک بینی (TP) کمی کاهش یافت که نشان دهنده حرکت اندک نوک بینی به عقب می باشد. همچنین زاویه نازولبیال به مقدار زیادی کاهش یافت (P<0.001) و اندازه طول بینی هم در این مدت کمی افزایش نشان داد (P<0.001). افزایش طول بینی و کاهش زاویه نازولبیال نشان دهنده حرکت قابل توجه نوک بینی به طرف پایین است. تغییرات نوک بینی نه تنها در 2 ماه بلکه تا 6 ماه بعد از عمل هم ادامه داشت. در مقایسه تغییرات بین 20 روز با 2 ماه، بین 2 ماه با 6 ماه و بین 20 روز با 6 ماه بعد از عمل برای NLA, NL و (N+UL/P) در تمام موارد معنی دار بود (P<0.05). تغییرات نوک بینی بعد ازعمل راینوپلاستی برای آقایان بیشتر از خانم ها بود. سن بیمار در این مورد تاثیری نداشت. بیمارانی که گرافت Tip و Strat داشتند و آنهایی که سپتوپلاستی هم شده بودند تغییرات نوک بینی آنها تفاوت چندانی با بقیه بیماران نشان نداد.نتیجه گیری: نوک بینی در فاصله بین 20 روز تا 6 ماه بعد از عمل به طرف پایین و عقب حرکت می کند که میزان حرکت به طرف پایین آن قابل توجه است.