بررسی میزان اتصال و رشد سلول های فیبروبـلاست انسانی بر روی بستـر تهیه شده از ترکیبات پلیمری (مت)آکریلاتی

- نیاز روز افزون به مواد مناسب برای کشت سلول و کاربردهای بالینی پژوهشگران علوم مواد و به عبارت درست تر زیست مواد را بر‌آن داشته است که در جستجوی مواد زیست سازگار و بهینه نوینی برای کشت سلول باشند، بستر های مورد استفاده در سامانه های کشت سلول باید علاوه بر زیست سازگاری، ویژگی های فیزیکی- شیمیایی مناسبی برای اتصال و رشد سلول، عدم القای تمایز خودبخودی سلول های بنیادی و نیز قابلیت سازگاری با انواع مختلفی از سلول ها را داشته باشد. در میان انبوهی از زیست مواد موجود، پلیمرهای ترکیبی آکریلاتی و متآکریلاتی از نظر کنترل فرایند ساخت و نیز ویژگی های مکانیکی، فیزیکی و شیمیایی از جمله موادی هستند که قابلیت استفاده در بسیاری از سیستم های کشت سلول را دارند. در پژوهش حاضر ترکیبی از چندین مونومر آکریلاتی به منظور بررسی میزان اتصال و رشد سلولهای فیبروبلاست انسانی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج به دست آمده مؤید این موضوع بود که برخی از این ترکیبات پلیمری از نظر اتصال و رشد، بستر بسیار مناسبی برای کشت و تکثیر سلول بوده و از نظر درجه آبدوستی در حد مطلوبی قرار دارند. همچنین بسترهای مورد مطالعه از نظر ذاتی به سبب دارا بودن گروه های عاملی متعدد برخلاف بسترهای سنتی همچون پلی استایرن، برای اتصال کوالان دیگر ملکول ها به ویژه بیوملکول ها مناسب بوده و برای مطالعه و بررسی اثر حضور آنها در تماس با سلول ها بستری بسیار مناسب خواهد بود.