بررسی مکانیسم مقاومت سوسری آلمانی به سم سیفلوترین به روش تماس سطحی در شهرستان کاشان طی سال 1391

سابقه و هدف: توسعه مقاومت به حشره کش­­ها در سوسری آلمانی یکی از مشکلات جدی کنترل این آفت در خانه­ها و بیمارستان­ها می­باشد. با آگاهی از مکانیسم مقاومت می­توان اقدام به مبارزه موفق با این آفت نمود. در این راستا مطالعه ­ ای با هدف تعیین مکانیسم مقاومت سوسری آلمانی نسبت به سم سیفلوترین با استفاده از پیپرونیل بوتوکساید به­روش تماس سطحی صورت گرفت. مواد و روش­ها: در این مطالعه از سیفلوترین روی سوش حساس- به ­ مدت ده سال بدون تماس با سم در آزمایشگاه پرورش یافته ­بودند- در 4 تا 6 غلظت که کمتر از 100 و بیشتر از صفر درصد مرگ و میر داشتند، استفاده گردید. بعد از مشخص شدن غلظت­ها روی سوش حساس، سطح حساسیت و مکانیسم مقاومت سه سوش وحشی با استفاده از پیپرونیل بوتوکساید به روش درون­تنی صورت گرفت. آنالیز داده­ها از طریق برنامه Probit انجام گردید. نتایج: مقدار دوز کشنده ( LD50 ) سیفلوترین برای سوش حساس و سه سوش جمع­آوری شده بین mg/m2 6/503-43/133 به­دست آمد. نسبت مقاومت ( RR ) هم بین mg/m2 77/3-48/1 محاسبه شد. مقدار دوز کشنده سیفلوترین + پیپرونیل بوتوکساید برای سوش حساس و سه سوش جمع­آوری شده بین mg/m2 53/490- 3/51 به­دست آمد و نسبت سینرژیسم ( SR ) بین 43/2-03/1 برابر بود. نتیجه­گیری: هر سه سوش جمع­آوری شده سطوح مختلفی از مقاومت در مقایسه با سوش حساس نشان دادند. پیپرونیل بوتوکساید تقریبا در همه سوش­ها سمیت سیفلوترین را به­طور قابل توجهی با درجات مختلف افزایش داد. این نتایج دخالت آنزیم مونواکسیداز را در مقاومت به سم سیفلوترین نشان می­دهد.