بررسی مورفولوژی و خواص فیزیکی شیمیایی داربست‌های زیست تخریب پذیر کوپلیمر لاکتیک گلیکولیک اسید ژلاتین به روش انجماد جهت‌دار

Authors

  • علی زمانیان دانشیار، گروه بیومواد، پژوهشکده فناوری نانو و مواد پیش‌رفته، پژوهشگاه مواد و انرژی، کرج
  • فرناز قربانی دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی پزشکی، دانشکده مهندسی پزشکی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران
  • هانیه نوجه دهیان استادیار، گروه مواد دندانی، دانشکده دندان‌پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران
Abstract:

داربست­های سه­بعدی که شباهت ریزساختاری بسیاری به ماتریکس خارج سلولی (ECM)داشته و از جنس کوپلیمر لاکتیک گلیکولیک­اسید (PLGA)/ژلاتین هستند به روش ریخته­گری انجمادی تهیه شدند. با این روش، امکان انجماد جهت­دار محلول پلیمری مهیّا شده و اثرهای مطلوب آن بر خواص فیزیکی/مکانیکی داربست­ها مورد ارزیابی قرار گرفت. برای انحلال دو پلیمر PLGA و ژلاتین از استیک­اسید به عنوان حلال مشترک استفاده شد. تصاویر به دست آمده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) نشان­گر دست­یابی به داربست­هایی با تخلخل­های باز، درصد تخلخل بیش­از 95 درصد و با توزیع ابعادی حدود 400-50 میکرومتر در مقطع عمود بر جهت انجماد و 300-50 میکرومتر در مقطع موازی با جهت انجماد هستند. نتایج تخلخل­سنجی جیوه­ای، توزیع تخلخل 200-100 میکرومتر را نشان داد. نتایج طیف­سنجی فروسرخ (FTIR) حاکی­از عدم تغییر ساختاری مواد پس­از ساخت داربست­ها است. آزمون استحکام فشاری (MPa 2/3) نشان داد که داربست­های ساخته شده از استحکام مناسبی برخوردار هستند. نتایج آزمون جذب آب (950%) و زیست تخریب پذیری داربست­ها، گویای حفظ پایداری ساختار و تبادل­های سلولی درطی دوره­ی تخریب است. نتایج نشان می­دهد که داربست­های مذکور ویژگی­های اولیه و خواص مطلوبی برای استفاده در مهندسی بافت دارند و گزینه­ی مناسبی برای حمایت از چسبندگی سلولی و حفظ پایداری ساختاری در بازه­ی زمانی مورد نظر هستند.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

بررسی مورفولوژی و خواص فیزیکی- شیمیایی داربست های زیست تخریب پذیر کوپلیمر لاکتیک گلیکولیک اسید – ژلاتین به روش انجماد جهت دار

در این مطالعه داربست هایی سه بعدی که مشابهت ریز ساختاری بسیاری به ماتریکس خارج سلولی (ecm) دارند از جنس کوپلیمر لاکتیک گلیکولیک اسید (plga)–ژلاتین به روش ریخته گری انجمادی تهیه شدند. روش ریخته گری انجمادی امکان انجماد جهت دار محلول پلیمری را مهیا می سازد که اثرات مطلوب آن بر خواص فیزیکی- مکانیکی داربست ها مورد ارزیابی قرار گرفت. از این رو از استیک اسید به عنوان حلال مشترک جهت انحلال دو پلیمر pl...

full text

تهیه و ارزیابی نانوذرات کوپلیمر زیست تخریب پذیر پلی لاکتیک-گلیکولیک اسید حاوی داروهای کورتیکواستروئیدی

امروزه تحقیقات وسیعی در جهت توسعه سامانه های نوین دارورسانی ذره ای به منظور ساخت سامانه های جدید درمانی با افزایش اثر بخشی عامل درمانی، حفظ پایداری، کاهش نوسانات در غلظت دارو و کاهش عوارض جانبی سیستم های موجود انجام می شود. سامانه های نوین دارورسانی ذره ای کاربردهای گوناگونی دارند که ساخت سامانه های نوین دارورسانی ذره ای چشمی است از جمله آنهاست که در این تحقیق به آن پرداخته خواهد شد. بکارگیری...

شبیه سازی واکنش تخریب پلیمر زیست تخریب پذیر پلی لاکتیک اسید در بدن انسان

پلی لاکتیک اسیدها، پلیمرهای زیست تخریب پذیر، با رشته های بلند پلیمری مستحکمی می باشند که با رسیدن آب به رشته های بلند پلیمری آن، به اسیدهای موجود در بدن انسان تجزیه می شوند. این نوع از پلیمر در علم پزشکی به جای پلاتین به عنوان نگه دارنده استخوان های شکسته شده استفاده می شود تا بعد از ترمیم استخوان، پلیمر نیز تجزیه و به صورت آب و دی اکسیدکربن از بدن دفع شده و نیازی به جراحی دوباره نباشد. هدف مطا...

full text

بررسی تأثیر نانوفیبر سلولز اصلاح شده بر روی خواص کاربردی بسته‌بندی زیست تخریب پذیر پلی لاکتیک اسید

هدف از این پژوهش، تقویت خواص بیوپلیمر پلی لاکتیک اسید (PLA) با استفاده از نانوفیبر سلولز (CNF) و افزایش کارایی آن در بسته‌بندی مواد غذایی می‌باشد. به منظور بهبود سازگاری و قابلیت اختلاط با پلیمر، CNF با اسید اولئیک وارد واکنش شده و اصلاح گردید. در ادامه، نانوفیبر سلولز اصلاح شده (MCNF)، با استفاده از روش قالب‌ریزی (در سه غلظت 4، 8 و 12 درصد وزن بیوپلیمر) به ترکیب فیلم PLA اضافه شده و تأثیر آن ب...

full text

شبیه سازی واکنش تخریب پلیمر زیست تخریب پذیر پلی لاکتیک اسید در بدن انسان

پلی لاکتیک اسیدها، پلیمرهای زیست تخریب پذیر، با رشته های بلند پلیمری مستحکمی می باشند که با رسیدن آب به رشته های بلند پلیمری آن، به اسیدهای موجود در بدن انسان تجزیه می شوند. این نوع از پلیمر در علم پزشکی به جای پلاتین به عنوان نگه دارنده استخوان های شکسته شده استفاده می شود تا بعد از ترمیم استخوان، پلیمر نیز تجزیه و به صورت آب و دی اکسیدکربن از بدن دفع شده و نیازی به جراحی دوباره نباشد. هدف مطا...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 8  issue 4

pages  399- 409

publication date 2014-12-22

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023