بررسی مقایسه‌ای مقاومت آنتی‌بیوتیکی عوامل باکتریال در سپتی سمی کودکان و نوزادان

زمینه: سپتی‌ سمی شایع‌ترین علت مرگ ومیر در کشورهای عقب مانده و در حال رشد در نوزادان به‌خصوص در هفته اول زندگی و کودکان خردسال می‌باشد. هدف از این بررسی تعیین مقاومت آنتی‌بیوتیکی عوامل باکتریال مولد سپتی سمی در بخش‌های اطفال و نوزادان در مرکز طبی کودکان بوده است. مواد و روش‌ها: این یک مطالعه از نوع توصیفی است که طی 8 ماه از مهر 90 الی خرداد 91، 216 نمونه کشت خون با علائم سپتی سمی مورد بررسی قرار گرفت. نمونه‌ها با استفاده از محیط غنی کننده BHI و تلقیح بر محیط‌های کشت آگارخوندار و مک کانکی آگار در گرم‌خانه 35 درجه سانتی‌گراد نگهداری و سپس کلونی‌های مشکوک با آزمون‌های افتراقی بیوشیمیایی تشخیص داده شدند. همچنین جهت تعیین الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی سویه‌های جدا شده از روش دیسک دیفیوژن استفاده گردید. آنالیز نتایج به کمک امار توصیفی و نرم‌افزار SPSS ویرایش 19 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: تعداد 55 مورد (46/25 درصد) از نمونه‌های کشت خون مورد بررسی مثبت شدند. شایع‌ترین باکتری‌های گرم منفی و مثبت جدا شده از کشت خون با برتری باکتری‌های گرم منفی به‌ترتیب فراوانی عبارت بودند از: اشریشیا کلی 42/31 درصد، استافیلوکوکوس اورئوس 86/22 درصد و کلبسیلا پنومونیه 20 درصد. از نظر حساسیت آنتی‌بیوتیکی مقاومت استافیلوکوکوس‌ها به آنتی‌بیوتیک‌ها بالا بود، به ‌گونه‌ای که همه صد درصد به پنی‌سیلین مقاومت نشان دادند. از بین گونه‌های آنتروباکتریاسه نیز بیشترین حساسیت به نورفلوکساسین، آمیکاسین، توبرامایسین بود و همه به آمپی‌سیلین مقاومت داشتند. نتیجه‌گیری: نتایج به‌دست آمده نشان می‌دهد بیشترین آلودگی در بخش کودکان ناشی از باسیل‌های گرم منفی است و نورفلوکساسین مؤثرترین آنتی‌بیوتیک جهت درمان بوده است.