بررسی مقایسه‌ای سطح پایه آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز ماهی هامور معمولی (Epinephelus coioides) در مدل طبیعی (استفاده از جاندار) و مدل آزمایشگاهی (کشت سلول)

در این مطالعه، میزان فعالیت آنتی‌اکسیدان‌های آنزیمهای کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز در دو مدل آزمایشگاهی (استفاده از کشت سلول) و مدل طبیعی (استفاده از جاندار) و در گروه‌های وزنی 100، 500 و 900 گرمی با یکدیگر مقایسه شدند. در بخش نخست این مطالعه به منظور انجام روش کشت سلولی از 5 قطعه ماهی هامور معمولی استفاده شد. ابتدا بدن ماهی ضدعفونی شده و پس از جدا کردن بافت کبد، بافت‌ها توسط آنزیم کلاژناز تیپ 4 هضم و به مدت 2 هفته در دمای C°30 در انکوباتور و محیط کشت Lebowitz (L-15) کشت داده شدند. در بخش دوم این پژوهش از تعداد 3 قطعه ماهی هامور معمولی استفاده شد. مطابق با نتایج حاصل از این مطالعه، اختلاف آماری معنی‌داری در بین دو مدل تحت مطالعه، مشاهده شد (05/0P˂). بررسی میزان همبستگی بین میزان فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی در گروه‌های وزنی نیز بیانگر وجود همبستگی معنی‌دار در بین گروه‌ها بود (05/0P˂). در مجموع با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه، می‌توان به این نتیجه دست یافت که در مطالعات زیست‌شناختی، به جای استفاده از موجود زنده از روش کشت سلولی استفاده کرد.