بررسی مقایسه‌ای سبک زندگی ارتقادهنده سلامت در پرستاران نوبت‌کاری و غیر نوبت‌کاری

مقدمه: نوبت‌کاری می‌تواند اثرات نامطلوبی بر کیفیت و شیوه زندگی انسان بگذارد و همچنین دارای اثرات منفی فیزیکی، روانی و اجتماعی بر افراد بوده و سلامتی آن‌ها را به مخاطره بیندازد. هدف از این مطالعه مقایسه سبک زندگی ارتقادهنده سلامت در پرستاران نوبت‌کاری و غیر نوبت‌کاری است. روش‌: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی 80 نفر پرستار نوبت‌کاری و 80 نفر پرستار غیر نوبت‌کاری شاغل در سه بیمارستان منتخب استان ایلام به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. جهت جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه سبک زندگی ارتقادهنده سلامت (Health-Promoting Lifestyle Profile II) پس از تعیین روایی و پایایی استفاده گردید. داده‌ها با استفاده از آمارهای توصیفی و آزمون آماری تی مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه در نسخه 19 نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها:نتایج نشان داد که تفاوت معنی‌داری بین گروه نوبت‌کاری و غیر نوبت‌کاری ازلحاظ الگوی تغذیه‌ای و عادات غذایی، مدیریت استرس، روابط بین فردی و ورزش و فعالیت بدنی و همچنین نمره کلی سبک زندگی ارتقادهنده سلامت وجود داشت (p<0/001)، به طوری که گروه غیر نوبت‌کاری از میانگین نمره بالاتری برخوردار بودند. این در حالی بود که هیچ تفاوت معنی‌داری از نظر مسئولیت‌پذیری در مورد سلامت و رشد و خودشکوفایی در زندگی، در میان دو گروه وجود نداشت. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که گروه نوبت‌کاری دارای میانگین نمره پایین تری در الگوها و عادات غذایی، استرس، ورزش و فعالیت بدنی و روابط بین فردی و همچنین نمره کلی سبک زندگی و ارتقاء سلامتی بوده‌اند. از نتایج این مطالعه می‌توان در مراکز خدمات بهداشتی درمانی که دارای نظام نوبت‌کاری می‌باشند بهره جست و با طراحی برنامه‌هایی از قبیل جلوگیری از انجام فعالیت افراد به مدت طولانی در نظام نوبت‌کاری و انجام مداخلات روان‌شناختی جهت کاهش استرس‌های ناشی از نوبت‌کاری در بهبود سبک زندگی ارتقادهنده سلامت آنان نقش مؤثری داشت.