بررسی مقایسه‌ای اثر پری‌بیوتیک، آنتی‌بیوتیک محرک رشد، پروبیوتیک، دیواره سلولی مخمر و اسید‌فایر بر عملکرد جوجه‌های گوشتی

در این مطالعه، 600 عدد جوجه یک­روزه سویه Cobb 500  به شش گروه A، B،C،D ،E وF (هر گروه در قالب چهار تکرار 25 قطعه­ای در شش قفس جداگانه) تقسیم‌بندی شدند. از ابتدا تا پایان  دورة پرورشی، به جیره غذایی پایه گروه B آنتی­بیوتیک محرک رشد به میزان g/ton 100، به گروه C پروبیوتیک با دز میانگین g/ton 100، به گروه D اسید­فایر با دز g/ton 800، به گروهE   پری­بیوتیک با دز   kg/ton1 و به گروه F  دیواره سلولی مخمر با دز  kg/ton4 افزوده شد، در حالی­که جیره غذایی گروه A فاقد هرگونه مادة محرک رشد بود. جهت مطالعه پارامترهای تولیدی از جمله افزایش وزن، مرگ و میر، مقدار دان مصرفی، ضریب تبدیل غذایی (FCR) و فاکتور تولیدی اروپا (EEF) از هر گروه 100 قطعه جوجه هر هفته انتخاب و فاکتورهای تولیدی مورد نظر محاسبه گردید. در سه نوبت و در هر نوبت از هر گروه، تعداد 20 قطعه جوجه به صورت تصادفی انتخاب گردیده و خون­گیری (یک روز قبل، 7 و 14 روز بعد از اولین واکسن B1 نیوکاسل) جهت انجام تست  HIانجام گرفت. نتایج به­دست آمده توسط آزمون­های آماری نشان داد که استفاده از مواد محرک رشد طبیعی نه تنها باعث افزایش میزان ایمنی هومورال می­شوند، بلکه فاکتور­های تولیدی را نیز بهبود می بخشند (05/0p