بررسی معیار آستانۀ شدت برای تعقیب جنایات در دیوان کیفری بین‌المللی؛ با نگاهی بر دیگر دادگاه‌های بین‌المللی

یکی از مباحثی که توانسته است جایگاه درخور تأملی در دیوان کیفری بین‌المللی کسب کند، آستانۀ شدت مقرر در بند 1(د) مادۀ 17 اساسنامه است. این مفهوم از هنگام درج در اساسنامه تاکنون چالش‌هایی مانند نداشتن تعریف در اساسنامه و نبود معیارهایی برای تحقق آن را در پی داشته است. با توجه به اینکه آستانۀ شدت جزئی از مکانیسم قابلیت پذیرش است، وجود این ابهام‌ها می‌تواند در کارکرد و مشروعیت دیوان به‌عنوان اولین نهاد کیفری دائمی بین‌المللی اختلال ایجاد کند. از‌این‌رو، در نوشتارحاضر تلاش شده است با مطالعۀ مفهوم شدت در دادگا‌ه‌های کیفری بین‌المللی و به‌طور خاص آستانۀ شدت در دیوان، اجمال از این مفهوم برداشته شود. معیارهای این مفهوم و نقش آن در وضعیت‌های مطرح‌شده در دیوان نیز بررسی گردیده است. سرانجام، لزوم شفاف‌سازی در خصوص آستانۀ شدت با توجه به وجود ملاحظات سیاسی در برداشت از آن، به‌طور جدی احساس می‌شود.