بررسی مضامین مشترک اخلاقی و حِکمی در نهج‌البلاغه و بوستان سعدی

تأثیر فرهنگ اسلامی در متون ادب فارسی، که از عالی‏ترین عناصر فرهنگی و اندیشه‌‌ایِ جامعه محسوب می‏شوند، امری انکارناپذیر است و کم‌تر شاعر یا نویسنده‌‌ای است که بازتاب معارف اسلامی را در کلام خود نداشته باشد. در این بین، نهج‌البلاغه تأثیر شگرفی در شعر و نثر فارسی گذاشته است؛ بسیاری از شعرای زبان فارسی کوشیده‌‌اند تا با توجه به میزان درک و توانایی خود از نهج‌البلاغه و آموزه‌‌های اخلاقی و تعلیمی آن بهره‌‌مند شوند. سعدی از جمله نویسندگانی است که در آثارش از نهج‌البلاغه تأثیر پذیرفته است و میزان این تأثیرپذیری درخور تأمل است؛ تا آن‌جا که می‌‌توان اذعان داشت که بعد از قرآن کریم، نهج‌البلاغه کامل‌‌ترین و مهم‌‌ترین سرمشق‌‌ او بوده‌‌ است. مطالعة بوستان سعدی در این پژوهش نشان داد که سعدی در آرمان‌‌شهر خود از سخنان گهربار و ارزش‌مند امام علی (ع) در نهج‌البلاغه بهره‌‌های فراوانی برده است و از این راه‌‌ صبغۀ حکیمانه و اخلاقی اثر خویش را پررنگ‌‌تر کرده است.