بررسی مراحل تحولی و پویایی دو جامعه گیاهی راش شرقی در جنگلهای طبیعی منطقه خیرودکنار نوشهر

مراحل تحولی و تعدد آنها در نتیجه تغییرات ساختار توده که ناشی از رشد و مراحل رویشی توده‌های جنگلی می‌باشد، مشخص می‌گردند. در هر جنگل طبیعی بر اساس مشخصات ظاهری درختان و ساختار توده، مراحل تحولی مختلف قابل تشخیص است. شناخت مراحل تحولی و روند پویایی این امکان را فراهم می‌سازد که دخالتهای جنگل‌شناسی مناسبی را اتخاذ نمود تا اصل استمرار تولید و پایداری جنگل حفظ شود. این مطالعه نیز با هدف بررسی ساختار توده‌های طبیعی و روند تحول آنها در دو راشستان مختلف در جنگلهای طبیعی، در سری چلیر جنگل آموزشی- پژوهشی دانشگاه تهران واقع در خیرودکنار نوشهر انجام گرفته است. در هر کدام از این جوامع، مراحل تحولی و ساختار آنها مورد بررسی قرار گرفت که برای انجام آن در قطعات نمونه یک هکتاری مشخصه‌های کمی و کیفی مورد اندازه گیری قرار گرفتند. نتایج حاصل از این بررسی نشان می‌دهد که کلیه مراحل تحولی (اولیه، اپتیمال و تخریب) در جامعه Rusco – Fagetum قابل تشخیص بوده ولی مرحله اپتیمال در جامعه Carpineto-Fagetum به مفهوم واقعی تحقق نیافته که این مسئله می‌تواند به‌دلیل حضور گونه‌های با سرشت اکولوژیک و دیرزیستی متفاوت باشد که فراوانی قابل‌توجهی در عرصه دارند. جامعهCarpineto –Fagetum  در مقایسه با جامعه Rusco – Fagetum  در کلیه مراحل تحولی به‌لحاظ مشخصه‌های کمی جنگل‌شناسی، در ردیف پایین‌تری قرار دارد. بنابراین می‌توان پایداری بیشتری را برای توده‌های استقرار یافته در جامعه Rusco–Fagetum  مد نظر قرار داد. این پایداری بیشتر متأثر از طول روند تحول است، چرا که این روند متأثر از آمیختگی و دیرزیستی گونه‌ها می‌باشد که در جامعه Rusco – Fagetum به‌ویژه در توده‌های خالص از این جامعه، روند تحولی طولانی‌تر می‌باشد و این امر می‌تواند در الگوی مدیریت و بهره‌برداری از عرصه تأثیرگذار باشد.