بررسی متیلاسیون پروموتر ژن P14/ARF و تأثیر پلی‌مورفیسم ژن اینترلوکین 17 بر این متیلاسیون در بیماران مبتلا به سرطان پستان

زمینه: افزایش متیلاسیون در جزایر CpG، یکی از مکانیسم‌های مهم در خاموش شدن ژن می‌باشد. در بسیاری از سرطان‌ها، ژن‌های مختلفی دچار این (CpG island hyper methylation) CIHM می‌گردند. فاکتور تنظیمی P14/ARF در تنظیم منفی سیکل سلولی از طریق تأثیر بر مسیر فاکتور P53 دخالت دارد. از طرف دیگر اینترلوکین 17 با اثرات التهابی می‌تواند باعث افزایش متیلاسیون گردد. هدف از این تحقیق بررسی متیلاسیون پرومتر ژن P14/ARF و تأثیر اینترلوکین 17 بر این متیلاسیون در بیماران مبتلا به سرطان پستان در جنوب کشور ومقایسه آن با افراد سالم می‌باشد. مواد و روش‌ها: در این تحقیق موردی – شاهدی از خون محیطی 40 بیمار مبتلا به بیماری سرطان پستان مراجعه کننده به بیمارستان‌های شیراز و 40 زن سالم، جهت استخراج DNA، با استفاده از روش حذف نمکی (Salting out) و پروتئیناز K استفاده گردید. افراد کنترل دارای سابقه خانوادگی سرطان یا بیماری‌های خود ایمنی از مطالعه حذف گردیدند. جهت بررسی پلی مورفیسم ژن اینترلوکین 17، از روش PCR-RFLP و جهت بررسی متیلاسیون پروموتر ژن P14/ARF، از روش MSPCR استفاده گردید. نتایج حاصله از مطالعه با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آرلی‌کوئین و آزمون‌های مجذور کای (X2) و Hardy-weinberg equilibrium به ترتیب مورد مطالعه قرار گرفت. یافته‌ها: یافته‌ها مؤید این مطلب بود که، میان متیلاسیون پروموتر ژن P14/ARF و ایجاد بیماری ارتباط معنی‌داری وجود دارد بدین‌صورت که پروموتر ژن مذکور در افراد سالم نسبت به افراد بیمار به میزان کمتری متیله شده بود (05/0>P). از طرف دیگر یک ارتباط معنی‌داری میان ژنوتیپ GG در پلی‌مورفیسم ژن IL17 F و متیلاسیون ژن P14/ARF مشاهده گردید (05/0>P). نتیجه‌گیری: متیلاسیون پروموتر ژن P14/ARF نقش مهمی در ایجاد سرطان پستان ایفا می‌کند با توجه به کاهش متیلاسیون پروموتر ژن P14/ARF و ارتباط آن با این بیماری، به نظر می‌رسد که بتوان ازآن به عنوان یک بیومارکر برای تشخیص بیماری استفاده نمود.