بررسی مؤلفه‌های زیست پذیری شهرها با استفاده از مدل سلسله مراتبی (AHP)(منطقه مورد مطالعه: بندر امام خمینی (ره))

امروزه، شهرها مکان اصلی کار و زندگی عمدۀ بشر شده‌اند، به طوری که بیش از 50% از جمعیت 7 میلیارد نفری جهان در شهرها زندگی می‌کنند. از این رو، توجه به کیفیت زندگی، شرایط، امکانات و نیازهای ساکنان شهرها، مسئله‌ای حیاتی است. نظر به مشکلات متعدد شهرها، رویکردهای مختلفی برای ارتقا و بهبود شرایط زندگی در آنها پیشنهاد و مطرح شده است که زیست پذیری شهری یکی از آنها است. امروزه زیست پذیری در بیشتر کشورهای توسعه یافته به عنوان یک اصل راهنما در چارچوب گفتمان پایداری در سیاست گذاری‌ها و برنامه ریزی شهری گسترش پیدا کرده است. هدف از این پژوهش شناخت و تعیین مؤلفه‌های زیست پذیری در شهربندرامام خمینی (ره) می‌باشد. به همین منظور در ابتدا 5 منطقه این شهر به نام‌های فاز 1، فاز 3، فاز 4، شهرک شهید دستغیب و شهرک صبانمان به صورت تصادفی انتخاب شدند. سپس با تحقیق در ادبیات تحقیق 7 شاخص زیست محیطی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، پزشکی و بهداشتی، کیفیت فضای سبز و زیرساخت‌های شهری انتخاب گردیدند و پرسش نامه‌ای به همین تهیه گردید و در بین این محلات توزیع گردید. سپس پرسش نامه‌ها به صورت جداگانه بررسی شدند. برای تجزیه و تحلیل، یافته‌های تحقیق از مدل سلسله مراتبی استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که وضعیت کیفیت زندگی و زیست پذیری هر 5 منطقه در وضعیت مطلوبی نمی‌باشد. در بین 7 شاخص به کار رفته، زیرساخت‌های شهری بالاترین وزن و ملاحظات پزشکی و بهداشتی کمترین وزن را دارا می‌باشند. در بین مناطق مورد مطالعه نیز محله فاز 1 به نسبت سایر مناطق در وضعیت مطلوب‌تری برخوردار می‌باشد.