بررسی لام جحود در قرآن و برابریابی فارسی آن

برای ترجمه یک متن، نخست باید پیام متن مبدأ بر پایه تمامی عوامل شکل دهنده پیام آن متن در زبان مبدأ بدرستی دریافت شود، از مهم‌ترین عوامل سازنده پیام، ساخت‌های نحوی متن مبدأ است، این ساخت‌ها در تحلیل‌های بین زبانی و ترجمه، نقش بنیادی در شکل دهی معنای متن دارد، در این مقال به تحلیل ساخت نحوی لام جحود یا تأکید (ماکان+ ل جهود+ فعل مضارع منصوب به اَن مقدر) که مورد توجه بسیاری از مفسّران و عربی‌دانان قرار گرفته است، پرداخته‌ایم و پس از تحلیل برابرهای این ساخت در فارسی و بررسی برخی از ترجمه‌های این ساخت در قرآن های مترجم، به ارائه ترجمه‌ای همسان و مبتنی بر تحلیل‌های انجام یافته از این ساخت با توجه به دیدگاه‌های نحویان، اعراب پژوهان و مفسران و دستور فارسی، همت گمارده‌ایم. در بخش تحلیل لام جحود روشن می‌گردد که لام در صورتی‌که برای تأکید باشد، دیگر به معنای تعلیل نیست و تقدیر "مریداً" و امثال آن به عنوان خبر غیر موجه می‌نماید