بررسی فیتوشیمیایی و مقایسۀ اثر انواع عصاره‌های بافت اسفنجی انار بر روی سلول‌های سرطانی روده Caco-2

زمینه و هدف: هدف مطالعۀ حاضر بررسی خواص ضدسرطانی و آنتی اکسیدانی چهار نوع عصارۀ بافت اسفنجی انار ((Punica granatum L. بر روی سلول­های سرطان روده Caco-2 بود. روش‌ بررسی: ترکیبات بافت اسفنجی انار با روش‌های فیتوشیمی مورد شناسایی قرار گرفت. به منظور بررسی خواص سیتوتوکسی‌سیتی و آنتی‌اکسیدانی، عصاره‌های اتانولی و ان_هگزانی بافت اسفنجی انار به دو روش سوکسله و خیساندن تهیه گردید. اثر این عصاره‌ها بر روی سلول­های Caco-2 سرطان روده به وسیلۀ آزمون‌های MTT، NBT ،  TBAو میزان آنزیم کاتالاز (CAT) مورد بررسی قرار گرفتند. یافته‌ها: بررسی‌های فیتوشیمیایی، حضور ترکیب‌های فلاونوئیدی، تاننی، آلکالوئیدی، ترپنوئیدی، آلدهیدی، کتونی و ویتامین C و عدم حضور ترکیب‌های استروئیدی، ساپونینی و پروتئینی را در بافت‌ اسفنجی انار تأیید می‌کند. نتایج به دست آمده از بررسی میزان بقای سلولی با استفاده از روش MTT نشان داد که کم­ترین بقای سلول‌های سرطانی تیمار شده مربوط به عصارۀ ان_هگزانی به روش سوکسله بوده­است. نتایج آزمون NBT بیانگر خاصیت پراکسیدانی عصارۀ ان_هگزانی به روش سوکسله می‌باشد، تیمار سلول­های سرطانی با این عصاره منجر به مرگ سلولی ناشی از آپوپتوز می‌شود. از طرف دیگر نتایج پراکسیداسیون غشایی نشان داد که بیشترین میزان تخریب غشایی سلول‌های تیمار شده به ترتیب مربوط به عصاره‌های ان_هگزانی به روش سوکسله و اتانولی به روش ماسراسیون بود. بالاترین فعالیت آنزیم کاتالاز مربوط به تیمار با عصارۀ اتانولی به روش ماسراسیون بود. نتیجه‌گیری: وجود ترکیبات مختلف شناسایی شده با ویژگی های پروآپوپتوزی در بافت اسفنجی انار نشان می‌دهد که به کار بردن ترکیبات این عصاره به تنهایی و یا همراه با داروهای ضدسرطان شیمیایی می‌تواند راه­کاری نوین برای درمان سرطان باشد.