بررسی فعالیت آنزیم‌های گلوتاتیون ردوکتاز و آسکوربات‌پراکسیداز در ژنوتیپ‌های گندم تحت تنش خشکی در مرحله گل‌دهی

به منظور بررسی اثر تنش خشکی بر فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان گلوتاتیون‌ردوکتاز و آسکوربات‌پراکسیداز در سه گروه از گندم‌های پاییزه حساس، بینابین و متحمل به خشکی در مرحله گل‌دهی تحت سه شرایط آبی عادی (FC90%)، تنش متوسط (FC60%) و تنش شدید (FC30%) اجرا گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل با طرح پایه کاملاً تصادفی انجام شد و به منظور بررسی اثر تنش در مرحله گل‌دهی فعالیت آنزیم‌های فوق با استفاده از روش سنجش اسپکتروفتومتری مورد اندازه‌گیری قرار گرفت. تجزیه واریانس داده‌ها نشان داد که اثر تنش خشکی بر فعالیت این آنزیم‌ها معنی‌دار بود. اختلاف معنی‌داری بین گروه‌های متحمل، بینابین و حساس گندم فقط برای آنزیم گلوتاتیون‌ردوکتاز معنی‌دار بود. اثر برهمکنش بین تنش خشکی و گروه‌های گندم برای هر دو آنزیم آسکوربات‌پراکسیداز و گلوتاتیون‌ردوکتاز معنی‌دار به‌دست آمد و پاسخ ژنوتیپ‌های بینابین در شرایط محیطی برای هر دو آنزیم یکسان و بدون اختلاف معنی‌دار بود. درحالی‌که ژنوتیپ‌های متعلق به گروه متحمل و حساس افزایش فعالیت معنی‌داری از خود نشان دادند و با افزایش میزان تنش، این افزایش بیش‌تر شد. آنزیم گلوتاتیون‌ردوکتاز در مقایسه با آسکوربات‌پراکسیداز درصد افزایش فعالیت بیش‌تری در شرایط تنش خشکی نشان داد، بنابراین این آنزیم می‌تواند به عنوان یکی از آنزیم‌های مهم جهت افزایش تحمل گیاه گندم در مقابل تنش ناشی از خشکی تلقی شود.