بررسی فراوانی کلامیدیا تراکوماتیس، مایکوپلاسماژنیتالیوم و نایسریا گنوره آ در زنان نابارورِ مراجع کننده به بیمارستان مهدیه تهران

زمینه و اهداف: متأسفانه ناباروری در دو دهه گذشته،در ایران،حدود ۵۰% افزایش یافته است. فاکتورهای متعددی در ناباروری زنان و مردان نقش دارند؛ سابقه عفونت یکی از فاکتورهای خطر ناباروری است که اخیراً بسیار بدان توجه شده است. با توجه به درصد بالای ناباروری در ایران، هدف از این مطالعه بررسی باکتری‌های کلامیدیا تراکوماتیس، مایکوپلاسماژنیتالیوم و نایسریا گنوره آ در زنان نابارور است. مواد و روش کار: در این مطالعه سوآب واژینال ۶۵ بیمار نابارور مراجعه‌کننده به بیمارستان مهدیه تهران در سال ۹۵-۹۴ بررسی شد. از هر بیمار نمونه‌های پرسش‌نامه و ۲ سوآب واژینال تهیه شد و پس از انتقال به آزمایشگاه، استخراج DNA با استفاده از کیت و PCR با استفاده از پرایمرهای اختصاصی هر گونه باکتریایی صورت گرفت. یافته‌ها: درمجموع تعداد ۲۱ نمونه (۳۲%) دارای عفونت باکتریایی، و ۴۴ نمونه (۶۸%) بدون عفونت باکتریایی بودند و در ۲ نمونه (۳%) عفونت توأم نیز دیده شد. شیوع کلامیدیا تراکوماتیس، مایکوپلاسما ژنیتالیوم و نایسریا گنوره آ به ترتیب ۹ (۱۳/۸%)، ۱۱ (۱۶/۹%)، و ۴ (۶/۲%) بود. رابطه‌ای بین سابقه سقط، مصرف قرص ناباروری، تحصیلات، سن افراد با میزان شیوع عفونت‌های باکتریایی دیده نشد. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج به‌دست‌آمده از این مطالعه، مایکوپلاسماژنیتالیوم، نایسریا گنوره آ و کلامیدیاتراکوماتیس در زنان نابارور شیوع داشت و می‌توان نتیجه گرفت که کنترل و درمان به‌موقع عفونت‌های ایجادشده به وسیله این ارگانیسم‌ها به همراه سایر عوامل، می‌توانند در پیشگیری و درمان ناباروری زنان و سلامت بهداشت جامعه مطرح شوند.