بررسی فراوانی ژن های ویرولانس ویبریو پاراهمولیتیکوس ایزوله شده از ماهی، لابستر و خرچنگ صید شده از خلیج فارس

زمینه و اهداف: سالانه گزارشات فراوانی از وقوع مسمومیت های غذایی ناشی از مصرف غذاهای دریایی آلوده به باکتری های گونه ویبریو، منتشر می شود. مطالعه حاضر به منظور بررسی میزان شیوع ویبریو پاراهمولیتیکوس و ویبریو کلرا و ارزیابی حضور ژن های حدت ویبریو پاراهمولیتیکوس در فراورده های دریایی صید شده از خلیج فارس، انجام پذیرفت. مواد و روش کار: در کل 200 نمونه ماهی، لابستر و خرچنگ صید شده از خلیج فارس در تابستان سال 1392 جمع آوری و به آزمایشگاه کنترل کیفی مواد غذایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد انتقال داده شد. نمونه ها کشت داده شدند و نمونه های مثبت از نظر حضور گونه های باکتریایی و ژن های حدت با استفاده از واکنش زنجیره ای پلیمراز مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته‌ها: در کل 5/34% از نمونه ها آلوده به گونه های ویبریو بودند. فراوانی ویبریو کلرا و ویبریو پاراهمولیتیکوس به ترتیب 5 و 21 درصد بود. 5/8% از نمونه ها توسط سایر گونه های ویبریو آلوده شده بودند. از کل 42 نمونه مثبت از نظر ویبریو پاراهمولیتیکوس، فراوانی ژن های حدت tdh، tlh و trh به ترتیب 93/45%، 47/40% و 46/16% بود. نتیجه‌گیری: فراورده های دریایی خلیج فارس آلوده به گونه های ویبریو کلرا و ویبریو پاراهمولیتیکوس هستند. نمونه های ماهی بیشترین میزان شیوع ویبریو پارا همولیتیکوس و ویبریو کلرا را داشتند. به تظر می رسد جایگاه های صید و عمل آوری و نحوه حمل و نقل و توزیع ماهی، خرچنگ و لابستر در ایران از بهداشت مناسبی برخوردار نیست.