بررسی فراوانی ژن ‌های بتالاکتاماز وسیع الطیف نوع SHV و SHV-1 در سویه‌ های اشرشیا‌کلی جدا شده از نمونه ادراری بیماران مراجعه کننده به مراکز درمانی شهرستان سنندج

مقدمه: امروزه ظهور ارگانیسم­های مولد آنزیم بتالاکتاماز وسیع­الطیف(ESBL)  یکی از معضلات درمانی به شمار می­روند. بتالاکتامازهای وسیع­الطیف از جمله آنزیم­هایی هستند که عامل ایجاد مقاومت نسبت به آنتی­بیوتیک­های بتالاکتام محسوب می­شوند. هدف از این مطالعه تعیین الگوی مقاومت آنتی‏بیوتیکی و فراوانی ژن­های SHV و SHV-1  در سویه­های اشریشیاکلی مولد آنزیم بتالاکتاماز وسیع­الطیف جدا شده از افراد مبتلا به عفونت ادراری در شهرستان سنندج بود. مواد و روش­ها: تعداد 150 ایزوله اشریشیاکلی از بین 406 نمونه ادرار از بیماران مراجعه کننده به آزمایشگاه­ها و بیمارستان­های شهرستان سنندج جدا گردید. همه­ی نمونه­های اشریشیاکلی با روش­های مرسوم بیوشیمیایی تعیین هویت شدند. تست حساسیت آنتی‏بیوتیکی با روش دیسک دیفیوژن انجام شد، از روش دیسک ترکیبی جهت انجام تست تاییدی تولید ESBL استفاده و نتایج با استاندارد CLSI مقایسه شد. در نهایت ایزوله­های ESBL مثبت توسط آزمایش PCR از نظر وجود و عدم وجود ژن SHV و SHV-1‏ بررسی شدند. یافته­ های پژوهش: از تعداد 150 ایزوله­ی اشریشیاکلی، مقاومت به آنتی­بیوتیک­های سفتریاکسون، پیپراسیلین، جنتامایسین، آمیکاسین، ایمیپنم، سیپروفلوکساسین، کاربنی­سیلین، سفپیم، سفتازیدیم، سفوتاکسیم به ترتیب برابر 29%، 5/58%، 66/4%، 10%، 33/25%، 66/34%، 26%، 22%، 26%، 66/26% بودند. 43 ایزوله(66/28%) ESBL مثبت و ازبین آنها 34 ایزوله(6/79%) دارای ژن SHV و 32 ایزوله(41/74%) دارای ژن SHV-1  بودند. بحث و نتیجه ­گیری: با توجه به نتایج حاصل شده، فراوانی سویه­های مقاوم به آنتی­بیوتیک­ها و همچنین سویه­های مولد ESBL در شهرستان سنندج بالا است و یافتن راههایی برای جلوگیری از شیوع بیشتر این سویه­ها ضروری است.