بررسی فاکتورهای ویرولانس انتروکوکوس فکالیس جداشده از نمونه های ادرار

زمینه و اهداف: انتروکوکوس فکالیس، کومنسال و فلورنرمال روده انسان بوده ولی قادر است عفونت های بیمارستانی ایجاد کند. در این باکتری چندین فاکتور ویرولانس شناسایی شده که شامل توده تجمعی (Agg)، پروتئین سطحی انتروکوک (Esp)، سیتولیزین (Cyl) و آنزیم ژلاتیناز می باشد. این فاکتورها به طور همگرا عمل می کنند که منجر به افزایش ویرولانس می شود و سبب تخریب و تهاجم بافتی می گردد. هدف از این مطالعه تعیین شاخص های فنوتیپی فاکتورهای ویرولانس انتروکوکوس فکالیس جداشده از نمونه های ادرار بود. روش بررسی: در این مطالعه تولید بیوفیلم، همولیزین و ژلاتیناز در 95 ایزوله بالینی انتروکوکوس فکالیس، جمع آوری شده از بیماران مبتلا به عفونت های ادراری، بررسی شدند. اطلاعات جمع آوری شده با آزمون های دقیق فیشر و مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: از 95 سویه انتروکوکوس فکالیس، 19 سویه (%20) آنزیم ژلاتیناز تولید نمودند. 42 سویه (%44.2) دارای همولیز بودند که 35 سویه (%35.8) همولیز بتا، 7 سویه (%7.4) همولیز آلفا و 53 سویه (%56.8) فاقد همولیز بودند. 10 سویه (%10.5) تولید بیوفیلم قوی (بیشتر از 0.2)، 6 سویه (%6.3) تولید بیوفیلم متوسط (کمتر از 0.2 و بیشتر از 0.1) و 79 سویه (%83.2) تولید بیوفیلم ضعیف (کمتر از 0.1) نمودند. بین تشکیل بیوفیلم شدید و متوسط با فاکتورهای سن،‌ جنس، مصرف قبلی آنتی بیوتیک، استفاده از کاتتر، و تولید همولیزین و فعالیت ژلاتیناز اختلاف معنی داری یافت نشد (P<0.05). نتیجه گیری: هیچ فاکتور منفرد غالب به عنوان پیشگویی کننده مهم ویرولانس معرفی نشد. به نظر می رسد اثرات آنها تجمعی باشد