بررسی عملکرد اندام فوقانی دانش‌آموزان شنوا و کم‌شنوای شدید تا عمیق مادرزاد با استفاده از YBT-UQ

با آنکه مشکل ارتباطی، عمده‌ترین نقص ناشی از کم‌شنوایی است، ممکن است مشکلات جسمی دیگری نیز با کم‌شنوایی همراه باشد. هدف این پژوهش، بررسی عملکرد اندام فوقانی در افراد کم‌شنوا با همسالان شنوای دختر و پسر با استفاده از YBT-UQ بود. نمونۀ آماری تحقیق حاضر 80 دانش‌آموز شامل40 دختر و پسر کم‌شنوای شدید تا عمیق مادرزاد (سن 77/2±10/18 و 56/2±95/17 سال) و 40 دختر و پسر شنوا (سن 60/0±55/17 و 56/0±60/17 سال) بود که به‌صورت غیرتصادفی هدفدار، از مدارس ناشنوایان و عادی مقطع دبیرستان استان گیلان به‌عنوان آزمودنی انتخاب شدند. اطلاعات فردی، قد، وزن و سوابق پزشکی با استفاده از پروندۀ پزشکی دانش‌آموزان جمع‌آوری شد. از YBT-UQ برای ارزیابی عملکرد اندام فوقانی در زنجیرۀ حرکتی بسته در سه جهت داخلی، تحتانی- خارجی و فوقانی- خارجی استفاده شد. برای مقایسۀ عملکرد گروه‌ها و جهت‌ها از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه و برای مقایسۀ اندام برتر و غیر‌برتر از آزمون t همبسته استفاده شد. نتایج نشان داد بین عملکرد اندام فوقانی برتر و غیر‌برتر در هیچ‌کدام از گروه‌ها تفاوت معناداری وجود ندارد (05/0≥ P). مقایسۀ چهار گروه نشان داد بین تمام گروه‌ها تفاوت معناداری وجود دارد که به‌ترتیب، گروه پسران شنوا، پسران کم‌شنوا، دختران شنوا و دختران کم‌شنوا عملکرد بهتری داشتند (05/0 > P) و تنها تفاوت بین گروه دختران شنوا و دختران کم‌شنوا از لحاظ آماری معنادار نبود (05/0P ≥). با توجه به نتایج تحقیق حاضر، تفاوتی در اجرای این آزمون بین اندام فوقانی برتر و غیر‌برتر وجود ندارد، بنابراین می‌توان از این آزمون برای ارزیابی و تشخیص عضو آسیب‌دیده استفاده کرد. همچنین با توجه به نقص در عملکرد تعادلی پویای افراد کم‌شنوا و تأثیر جنسیت در بروز این اختلال و اهمیت اندام فوقانی در انجام دادن فعالیت‌های روزانه، طراحی و اجرای برنامه‌هایی با هدف بهبود در عملکرد در آنها ضروری به‌نظر می‌رسد.