بررسی طلاق زوجه غایب مفقودالاثر از دیدگاه مذاهب خمسه و قوانین موضوعه

غایب مفقودالاثر یک اصطلاح حقوقی است که در قانون مدنی و قانون امور حسبی مورد استفاده قانون‌‌گذار قرار گرفته است. در این بین مسئله طلاق زوجه چنین فردی در حالات تأمین یا عدم تأمین نفقه مورد بررسی اجتهادی از سوی فقها می‌‌باشد. با توجه به مستندات روایی موجود و قبل از ورود به بحث تعارض در بین آنها و امکان جمع عرفی، از طریق مرجحات، می‌‌توان جواز طلاق را حتی به موارد تأمین نفقه تعمیم داد. در غیر این صورت، عدم دسترسی به نشان و اثری از این زوج و همراهی غیبت وی با عدم ایفای وظایف زناشویی و مشکلات و تبعات ناشی از آن برای زوجه، بررسی موضوع طلاق را برای او با توجه به عنوان «عسر و حرج» ضروری می‌‌گرداند. این پژوهش با مطالعه مبانی فقهی و حقوقی و بهره‌‌گیری از پویایی اجتهاد در استنباط مسائل مستحدثه و در راستای احقاق هرچه بهتر حقوق زوجه، با توجه به فتاوای برخی فقها، به دنبال روشن کردن این مطلب است که آیا صدور حکم طلاق زوجه چنین فردی پس از ارائه دادخواست و قبل از اتمام دوره چهار سال، ممکن و منطبق با موازین شرعی است؟ تا به این وسیله رأی صواب و قول صائب در این جهت مشخص گردد.