بررسی شرایط تولید رامنولیپید حاصل از سویه‌های مختلف سودوموناس آئروژینوزا

سابقه و هدف: رامنولیپید‌ها به گروه بیوسورفاکتانت‌های گلیکولیپیدی متعلق هستند و اولین بار از سودوموناس آئروژینوزا جدا شدند. رامنولیپید‌ها به دلیل سمیت پایین، زیست تخریب پذیری و عملکرد انتخابی، جایگزین مناسبی برای سورفاکتانت‌های صناعی هستند. با توجه به مزایا و موارد کاربرد گسترده بیوسورفاکتانت ها، هدف از این تحقیق، بررسی شرایط تولید بیوسورفاکتانت‌های حاصل از سودوموناس آئروژینوزا 9027ATCC و دو سویه جهش یافته 6M و 34M بود. مواد و روش‌ها: محیط کشت تولید رامنولیپید (Lindhardt) حاوی منابع مختلف کربن، توسط هر یک از سویه‌های سودوموناس آئروژینوزا به طور جداگانه تلقیح شد. سپس محیط کشت در شیکر انکوباتور با زمان، دما و دورهای مختلف قرار داده شد. رامنولیپید‌ها با اسیدی کردن محیط (2< pH ) رسوب داده شدند و سپس با استفاده از حلال‌های آلی استخراج شدند. یافته‌ها‌: نتایج نشان دادند که نوع منبع کربن استفاده شده در محیط کشت، سویه باکتریایی، دما و دور گرمخانه گذاری از عوامل مهم در تولید رامنولیپید هستند. بیشترین غلظت رامنولیپید (g/l 21/2) توسط سویه 34 M در دمای C˚30 و دور rpm150 پس از 7 روز گرمخانه گذاری و با استفاده از روغن کانولا به عنوان منبع کربن به دست آمد. نتیجه گیری: می‌توان برای تولید مقادیر بالای رامنولیپید جهت کاربردهای غذایی، شیمیایی، دارویی و بهداشتی از سویه جهش یافته 34M استفاده کرد.