بررسی شدت استریای حاملگی و عوامل مرتبط با آن در زنان نخست زا

زمینه و هدف: استریای حاملگی یکی از تغییرات شایع بافت همبند در دوران حاملگی است که ممکن است سبب ایجاد نگرانی هایی شود. هدف از این مطالعه تعیین شدت استریای حاملگی و ارتباط احتمالی آن با برخی از ویژگی‌های مادران و نوزادان آن ها بود. روش بررسی: این مطالعه توصیفی- مقطعی بر روی 182 زن نخست زای مراجعه کننده به بیمارستان کوثر شهر قزوین در سال 1390 انجام شد. نمونه‌گیری به روش در دسترس بود. داده‌ها از طریق پرسشنامه و معاینه فیزیکی جمع‌آوری شدند. شدت استریای حاملگی از طریق مقیاس Davey بررسی گردید. داده ها با استفاده از آزمون های آماری تی مستقل، کای دو و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: میانگین شدت استریای حاملگی در پستان 55/1± 08/1، شکم 2/2 ± 31/4 و ران 02/2 ± 76/1 بود. بین شدت استریای حاملگی با سن مادر، سن شروع استریا و شاخص توده بدنی همبستگی معکوس و با افزایش وزن دوران حاملگی همبستگی مستقیم وجود داشت. نتیجه‌گیری: اگرچه برخی از عوامل مرتبط با استریا غیر قابل تعدیل هستند (سابقه فامیلی استریا، وزن هنگام تولد نوزاد و سن حاملگی در زمان زایمان)، اما سایر فاکتورهای قابل تعدیل از قبیل شاخص توده بدنی قبل از حاملگی، افزایش وزن دوره حاملگی، افزایش مصرف مایعات از عوامل قابل اصلاح هستند