بررسی سطح هموسیستئین و ظرفیت تام آنتی‌‌اکسیدانی در بیماران دیابتی نوع دو

مقدمه در دیابت نوع ۱و۲ استرس اکسیداتیو در بدن افزایش می‌‌یابد. استرس اکسیداتیو حاصل عدم توازن میان تولید رادیکال‌‌های آزاد اکسیژن و دفاع آنتی‌‌اکسیدانی بدن می‌‌باشد. هایپرگلیسمی از چندین مسیر باعث افزایش اکسیداسیون گلوکز شده منجر به تولید رادیکال‌‌های آزاد بیشتر می‌‌شود. سطوح برخی پرواکسیدان‌‌ها مثل فریتین و هموسیتئین در دیابت افزایش می‌‌یابد. افزایش تولید رادیکال‌‌های آزاد اکسیژن در ایجاد آسیب عروقی در دیابت موثر است. مواد و روش‌‌ها در این مطالعه مقطعی، جامعه مورد مطالعه بیماران دیابتی که در دی ماه سال ۱۳۹۵ به کلینیک دیابت مرکز بهداشت وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهرستان بیرجند مراجعه کرده بودند انتخاب شدند. از ۸۱ بیمار و ۳۵ فرد سالم به صورت ناشتا نمونه خون گرفته شد و جداسازی سرم انجام شد. هموسیستئین با استفاده از روش آنزیم ایمنو اسی (EIA) و سطح سرمی توتال آنتی اکسیدان با استفاده از روش FRAP صورت گرفت. یافته‌‌ها سطح هموسیستئین در گروه نفروپاتی ۱۰/۹±۱۳/۸ گروه رتینوپاتی ۴/۹±۱۱/۷ گروه دیابتی ساده ۹/۵ ±۱۶/۶ و گروه کنترل ۷/۴±۱۳/۲ بود مقدار ۰/۱۵۳=P بدست آمد. سطح ظرفیت آنتی‌‌اکسیدانی در گروه نفروپاتی، رتینوپاتی، دیابتی و کنترل به ترتیب ۲۳۰/۲±۸۴۸/۹ ،۱۵۰/۵±۸۶۰/۸، ۱۷۱/۵±۸۱۲/۱، ۲۶۰±۹۸۵/۶ بود و مقدار ۰/۰۰۷=P بدست آمد . نتیجه‌‌گیری این مطالعه نشان داد بین هموسیستئین و دیابت نوع دو رابطه‌‌ای وجود ندارد اما ظرفیت تام آنتی‌‌اکسیدانی در دیابت نوع دو کاهش می‌‌یابد.