بررسی سطح سرمی هموسیستئین در بیماران مبتلا به سکتۀ مغزی ایسکمیک

مقدمه  سکته مغزی سومین علت شایع مرگ و میر در دنیا است. از ریسک فاکتورهای نوظهور برای سکته مغزی، هموسیستئین پلاسما است. در مطالعه حاضر به بررسی هموسیستئین در بیماران مبتلا به سکتۀ مغزی ایسکمیک پرداختیم. روش کار این مطالعه توصیفی تحلیلی بر روی 100 بیمار مبتلا به سکته مغزی ایسکمیک مراجعه کننده به بیمارستان‎های تبریز طی سال‎های 1395-1396 انجام شد. با تشخیص سکته مغزی ایسکمیک که میانگین سنی آن‎ها 32/15±83/65 سال، 54% مرد و 46% زن، 45% دارای یک ریسک فاکتور،50% دارای هیپرتانسیون، 13% دیابت، 18% هیپرلیپیدمی، 14% سابقه MI اخیر و 31% مصرف سیگار داشتند، انجام شد. 74% بیماران سابقه سکته مغزی نداشتند. سطح هموسیستئین در بیماران lit/mmol 24/12±40/20 و 49% سطح هموسیستئین طبیعی داشتند، مشاهده شد. سطح هموسیستئین با جنس (584/0=p)، سن (004/0=p) و NIHSS  (745/0=p) و سطح NIHSS با جنسیت (058/0=p)، سن(876/0=p) و سطح هموسیستئین(013/0=p) نیز مورد بررسی قرار گرفت. بر روی بیماران اطلاعات بیماران ازجمله اطلاعات دموگرافیک بیماران، هیپرتانسیون و ... به همراه نتایج آزمایشگاهی سنجش هموسیستئین نمونه خونی بیماران وارد برنامه آنالیز آماری SPSS (نسخه 16) شدند. نتایج ارتباط معنی داری میان سطح NIHSS با HTN (070/0=p) ، HLP (103/0=p) ، DM (999/0=p) ، سابقه CVA (964/0=p)، سابقه MI (262/0=p)، مصرف سیگار(109/0=p) و تعداد ریسک فاکتورهای CVA (383/0=p) مشاهده نشد. تحلیل اطلاعات نشان داد که سطح هموسیستئین با هیپرتانسیون (021/0=p) ارتباط معنی داری دارد. نتیجه ­گیری نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که هموسیستئین افزایش یافته در رنج بالا در بیماران مبتلا به سکته مغزی از فراوانی بالایی برخوردار است.