بررسی سامانه‌های دارورسانی بر پایه پلیمرها در پیشگیری از بیماری ایدز

پیشرفت‌های فناوری در زمینه سامانه‌های نوین دارورسانی پلیمری، فرمول‌بندی‌هایی با رهایش طولانی‌مدت و امکان تجویز یک‌بار در ماه یا ‌زمان بیشتر را ایجاد کرده است. چنین فرمول‌بندی‌هایی ابزار بسیار خوبی برای بیماری‌های مزمن است، به‌ویژه هنگامی ‌که عدم تن‌دهی به دارو ممکن است در پاسخ به درمان مؤثر باشد. سامانه‌های نوین دارورسانی فرصتی را برای غلبه بر بسیاری از چالش‌های مرتبط با درمان ایدز به‌کمک داروهای ضدویروس‌پسگرد (ARV) و در نتیجه بهبود بیماران مبتلا به ایدز فراهم کرده است. در این مقاله سامانه‌های پلیمری مختلف رهایش داروهای ARV برای دست‌یابی به سینتیک رهایش پایدار به‌طور جامع بررسی شده است. درباره قابلیت سامانه‌ها و راه‌های مختلف تجویز داروی ARV، مانند تراپوستی، رهایش دهانی و مقعدی مطالعه شده است. خواص فیزیکی شیمیایی، عملکرد درون‌تنی و برون‌تنی سامانه‌ها مانند رهایش پایدار از راه قرص‌ها، کاشتینه‌های سرامیکی، نانوذرات پلیمری، مخازن نانو، لیپوزوم‌ها، میسل‌های پلیمری، امولسیون‌ها، میکروامولسیون‌ها، نانوپودرها و غیره به‌طور خلاصه آورده شده است. شناخت بیشتر سازوکار‌های پلیمری که موجب رهایش طولانی‌مدت داروهای ARV می‌شوند، توسعه این راهبرد را برای دست‌یابی به مزایای بالقوه آسان می‌کند. این بررسی قابلیت سامانه‌های پلیمری جدید رهایش دارو و مهارکننده‌های پلیمری استفاده‌شده برای درمان مؤثر بیماران مبتلا به ایدز به‌کمک داروهای ARV را در آینده نشان می‌دهد.