بررسی ساختار مالکیت و رابطه میان پاداش هیأت‌مدیره و عملکرد شرکت‌های پذیرفته‌شده

از زمانی که صاحب کار، عاملی را از جانب خود منصوب نمود و اختیار تصمیم‌گیری را به او تفویض ‌کرد، رابطه نمایندگی بوجود آمد. در رابطه نمایندگی، فرض می‌شود که هر یک از طرفین سعی دارند منافع خود را حداکثر نمایند. یکی از راه‌های مناسب جهت کاهش تضاد نمایندگی، پرداخت پاداش به مدیران بر مبنای عملکرد شرکت می‌باشد. تحقیق حاضر برای فراهم آوردن شواهدی در رابطه با تاثیر تمرکز مالکیت بر ارتباط میان پاداش مدیران و عملکرد شرکت در انواع مالکیت‌ها در بورس اوراق بهادار تهران، صورت گرفته است. از این رو 53 شرکت برای یک دوره 6 ساله از سال 1386 الی 1391 مورد بررسی قرار گرفتند. در این پژوهش از رگرسیون چند متغیره برای بررسی داده‌های تابلویی استفاده شده است. نتایج بدست آمده نشان می‌دهد که تمرکز مالکیت رابطه مثبت و معنی‌داری با ارتباط میان پاداش هیأت‌مدیره و عملکرد شرکت‌ها دارد. یعنی هر چه تمرکز مالکیت بالاتر رود، برای پرداخت پاداش به مدیریت، به عملکرد شرکت اهمیت بیشتری داده می‌شود. علاوه بر این، تمرکز مالکیت در شرکت‌های نهادی رابطه منفی و معنی‌داری با ارتباط میان پاداش هیأت‌مدیره و عملکرد حسابداری (بازده دارایی و بازده فروش) دارد. در حالی‌که در مالکیت شرکتی تمرکز مالکیت رابطه مثبت و معنی‌داری با ارتباط میان پاداش هیأت‌مدیره و بازده سالیانه سهام دارد، اما در مالکیت مدیریتی هیچ‌گونه ارتباطی دیده نشد.