بررسی روش پیشگویی آسان برای تعیین دیسکرپانسی بولتون قدامی و کلی در یک جمعیت جنوب ایران

مقدمه: آنالیز بولتون به عنوان نشانه خوبی از دیسکرپانسی‌های سایز دندانی حائز اهمیت می‌باشد اما تفاوت‌های نژادی باید در نسبت‌های به دست آمده مورد توجه قرار گیرد. هدف از این مطالعه تعیین نسبت‌های دندانی در جنسیت‌ها و مال‌اکلوژن‌های مختلف در جمعیت ایرانی و مقایسه این نسبت‌ها با نسبت‌های پیشنهادی بولتون بود. همچنین در این مطالعه بهترین پیشگویی‌کننده دیسکرپانسی‌های قدامی و کلی در جمعیت ایرانی را تعیین نمودیم. مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی بر روی 715 کست‌ مطالعه قبل از درمان (526 زن و 189 مرد) بیماران مراجعه کننده به بخش ارتدنسی دانشکده دندانپزشکی شیراز و مطب خصوصی ارتدنتیست‌ها صورت گرفت. نمونه‌ها بر اساس طبقه بندی انگل به 3 گروه کلاس I، کلاس II و کلاس III تقسیم گردید. بزرگترین عرض مزیودیستالی تمامی دندان ها با کولیس دیجیتال با دقت mm 01/0 اندازه‌گیری گردید. میزان نسبت قدامی و کلی محاسبه شده و سپس تمامی داده‌ها توسط نرم افزار SPSS و تست‌های آماری Pearson Correlation، independent t-test و Kruskal-Wallis test مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: میزان نسبت قدامی(۷4/78%) و میزان نسبت کلی (94/91%) در جمعیت جنوب ایران اختلاف معنی‌داری را در هر دو جنس زن و مرد و همچنین در هر 3 گروه مال‏اکلوژن انگل نشان ندادند. با توجه به نتایج بدست آمده ضریب همبستگی تقسیم عرض دندان لترال پایین به بالا، با دیسکرپانسی قدامی برابر با 544/0 و ضریب همبستگی تقسیم عرض دندان سانترال پایین به بالا، با دیسکرپانسی قدامی برابر با 536/0 بود. همچنین ضریب همبستگی تقسیم عرض دندان پرمولار اول پایین به بالا، با دیسکرپانسی کلی برابر با 440/0 و ضریب همبستگی تقسیم عرض دندان پرمولار دوم پایین به بالا، با دیسکرپانسی کلی برابر با 407/0 بود. نتیجه‌گیری: میزان نسبت قدامی در جمعیت مورد مطالعه اختلاف معنی‌داری با نسبت پیشنهادی بولتون دارد و میزان نسبت کلی در جمعیت مطالعه حاضر اختلاف معنی‌داری با نسبت پیشنهادی بولتون نشان نمی‌دهد. در جمعیت ایرانی بهترین پیشگویی کننده دیسکرپانسی قدامی دندان لترال و بهترین پیشگویی کننده دیسکرپانسی کلی، دندان پرمولار اول می‌باشد.