بررسی رفتار دال های تخت پس از برش پانچینگ برای جلوگیری از تخریب پیشرونده

چنانچه در اتصال دال تخت به ستون تحت اثر بارهای غیرقابل‌پیش‌بینی، گسیختگی پانچینگ رخ دهد، بنا به ماهیت ترد این گسیختگی پس از بازتوزیع نیروها در اتصالات مجاور، ممکن است تخریب پیشرونده به‌صورت افقی یا قائم رخ دهد. جهت پیشگیری از تخریب پیشرونده و گسیختگی ترد و بدون اخطار اتصال دال به ستون، ایجاد یک سازوکار پشتیبان پس از گسیختگی پانچینگ و بازتوزیع در اتصال یادشده، ضروری به نظر می‌رسد. در این تحقیق راهکارهای برقراری یک سازوکار پشتیبان در اتصال دال تخت به ستون پس از برش پانچینگ از طریق پیشنهاد تغییراتی در آرماتور و بتن بررسی می‌گردد. در این پژوهش 9 نمونه دال با مقیاس نیم برابر ابعاد واقعی با جزئیات متفاوت در آرماتور گذاری بر روی تکیه‌گاه‌های ساده مورد آزمایش قرار گرفت. در این پژوهش اثرات آرماتورهای یکپارچگی (آرماتورهای عبوری از ستون در بخش فشاری)، آرماتورهای فشاری، قطر آرماتور کششی، پوشش بتن آرماتورهای کششی و آرماتورهای یکپارچگی خم‌شده به بالا بر روی مقاومت پس پانچینگ بررسی گردیده است. نتایج آزمایش‌ها نشانگر آن است که با افزودن آرماتور یکپارچگی مقاومت‌ پس‌پانچینگ افزایش‌یافته و با افزودن آرماتورهای فشاری در ناحیه ستونی دال تخت افزایش چشمگیری در مقاومت‌های یادشده اتفاق نمی‌افتد. افزایش پوشش بتن در ناحیه کششی باعث افزایش مقاومت پانچینگ و پس‌پانچینگ به‌طور هم‌زمان می‌گردد. با کاهش قطر آرماتور کششی، مقاومت پس‌پانچینگ افزایش می‌یابد. خم کردن آرماتور یکپارچگی به سمت ناحیه کششی دال، باعث افزایش مقاومت پانچینگ و پس‌پانچینگ اولیه خواهد شد.