بررسی رفتار ترک‌خوردگی مخلوط‌های آسفالتی با به‌کارگیری مدل‌سازی ناهمگن

در این مطالعه، با مدل‏سازی غیرهمگن، رفتار رشد ترک‌خوردگی مخلوط آسفالتی بررسی می‌گردد. بدین منظور، ابتدا نمونه‌های آسفالتی با استفاده از الگوریتم تولید و توزیع تصادفی سنگدانه‌ها ایجاد می‌شوند. سپس، این نمونه‌های آسفالتی به‌صورت عددی مورد تحلیل قرار گرفته و پارامترهای شکست مخلوط آسفالتی محاسبه می‌گردند. در ادامه، تأثیر توزیع سنگدانه‌ها، مدول الاستیسیته سنگدانه‌ها، ضریب پواسون سنگدانه‌ها، مدول الاستیسیته ماستیک، ضریب پواسون ماستیک و بارگذاری تحت مودهای ترکیبی بر پارامترهای شکست مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. نتایج نشان می‌دهد که مدل‏سازی غیرهمگن به‌صورت محسوسی پاسخ‌های مکانیکی مخلوط آسفالتی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. موقعیت نوک ترک تأثیر به­سزایی بر مقدار و علامت ضرایب شدت تنش دارد. به‌طوری که اگر نوک ترک در ناحیه ماستیک قرار داشته باشد، ضریب شدت تنش مودIدر مدل‏سازی همگن کمتر از مدل‏سازی غیرهمگن خواهد بود. در حالی که اگر نوک ترک در سنگدانه‌هاقرار داشته باشد، مقدار ضریب شدت تنش مدل‏سازی غیرهمگن بیشتر از مدل‏سازی همگن می‌گردد.