بررسی رابطۀ دلبستگی معنوی و سلامت روانی (مورد مطالعه: دانشکدۀ مدیریت دانشگاه تهران)

هدف: این مطالعه بر آن بود که رابطۀ بین دلبستگی معنوی را با سلامت روانی در بین دانشجویان دانشکدۀ مدیریت دانشگاه تهران اندازه‌گیری کند. روش: حجم نمونۀ این مطالعه را 412 نفر از دانشجویان دانشکده مدیریت دانشگاه تهران(237 نفر زن و 175 نفر مرد) تشکیل می‌دهد که به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند. برای تحقق اهداف پژوهش، از پرسشنامه استفاده شد. یافته‌ها: بر اساس نتایج تجزیه و تحلیل فرضیۀ پژوهش، میزان ضریب همبستگی بین متغیّر دلبستگی به خدا و سلامت روان 0.166-=r به دست آمد که همبستگی منفی را بین این دو متغیّر نشان می‌دهد. نتیجه‌گیری: بین دو متغیّر پژوهش رابطۀ معکوس وجود دارد؛ یعنی با افزایش دلبستگی به خدا، شاهد کاهش مؤلفه‌های سلامت روان(علائم بدنی، اضطراب و بی‌خوابی، نارساکنش‌وری اجتماعی و افسردگی) هستیم. در بررسی سایر فرضیه‌ها مشخص شد که همبستگی بین دلبستگی به خدا و مؤلفه‌های سلامت روان در بین دانشجویان دختر در همۀ رابطه‌ها معنادار و معکوس است که نشان می‌دهد کاهش در متغیّر دلبستگی به خدا، با افزایش در مؤلفه‌های سلامت روان همراه است؛ این رابطه در بین دانشجویان پسر معنادار نیست.