بررسی رابطۀ بین مدل‌های کیفیت گزارشگری مالی، زمانبندی تعهدات، کارایی و عدم کارایی سرمایه‌گذاری

در این پژوهش تأثیر مدل­های کیفیت گزارشگری مالی و زمانبندی تعهدات بر کارایی سرمایه­گذاری و همچنین اثر زمانبندی تعهدات بر رابطۀ بین کیفیت گزارشگری مالی با کارایی و عدم کارایی سرمایه‌گذاری در شرکت‌های پذیرفته‌شده بورس اوراق بهادار تهران بررسی می‌شود. برای آزمون این تاثیر 80 شرکت در بازه سال‌های 1386 الی 1395 بررسی و با استفاده از نرم‌افزار Eviews داده‌ها تجزیه‌وتحلیل گردید. در این پژوهش برای محاسبه کیفیت گزارشگری مالی از سه روش مجزا (درآمد احتیاطی، اقلام تعهدی اختیاری، کیفیت اقلام تعهدی سرمایه‌درگردش) و روش ترکیبی آنها استفاده شد. نتایج حاکی از آن است که کیفیت گزارشگری مالی بر کارایی سرمایه‌گذاری تاثیر مثبت و معنادار دارد . کیفیت گزارشگری مالی بر بیش­سرمایه‌گذاری وکم سرمایه‌گذاری  تاثیری ندارد. افزایش نسبت بدهی کوتاه‌مدت به کل بدهی‌ها باعث افزایش کارایی سرمایه‌گذاری می‌شود‌. افزایش سررسید بدهی تاثیری برکم سرمایه‌گذاری و بیش سرمایه‌گذاری ندارد. سایر یافته­های تحقیق نشان می­دهد که سررسید بدهی اعم از کوتاه‌مدت یا بلندمدت تاثیری بر رابطۀ کیفیت گزارشگری مالی و کارایی سرمایه‌گذاری ندارد.