بررسی رابطۀ بیش‌‌فعالی با میزان حافظه و اختلال دیکته‌‌نویسی دانش‌‌آموزان پسر ابتدایی شهر زاهدان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطۀ بیش‌‌فعالی با میزان حافظه و اختلال دیکته‌‌نویسی دانش‌‌آموزان پسر ابتدایی شهر زاهدان در سال تحصیلی 1396-1395 انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعۀ آماری این پژوهش شامل همۀ دانش‌‌آموزان بیش‌‌فعال پسر مقطع ابتدایی شهر زاهدان بود که از بین آنان 30 دانش‌‌آموز که دچار اختلال دیکته‌‌نویسی بودند به روش نمونه‌‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. به‌‌منظور جمع‌‌آوری داده‌‌ها از پرسشنامۀ بیش‌‌فعالی کانرز و همکاران (1999)، مقیاس هوش وکسلر (1939) و آزمون دیکته‌‌نویسی جباری (1395)استفاده شد. برای تجزیه‌‌وتحلیل داده‌‌ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد بین بیش‌‌فعالی با میزان حافظه رابطۀ معکوس و معنادار و بین بیش‌‌فعالی با اختلال دیکته‌‌نویسی رابطۀ مثبت و معناداری وجود دارد؛ بنابراین افزایش بیش‌‌فعالی می‌‌تواند سبب کاهش میزان حافظه و افزایش اختلال در دیکته ‌‌نویسی شود.