بررسی رابطه­ نوع ساختار سازمانی دانشگاه و سرمایه ­ اجتماعی گروه­ های آموزشی با رضایت تحصیلی دانشجویان دانشگاه شیراز

           هدف کلی از انجام این پژوهش، بررسی رابطه­ نوع ساختار سازمانی دانشگاه و سرمایه­ اجتماعی گروه­های آموزشی با رضایت تحصیلی دانشجویان بود. جامعه­ آماری پژوهش، شامل کلیه­ گروه­های آموزشی دانشگاه شیراز بود که در قالب یک مطالعه چند موردی، پنج گروه به صورت تصادفی انتخاب شدند؛ به گونه‏ای که اعضای هیأت علمی (50 نفر) و دانشجویان سال چهارم کارشناسی (167 نفر) آنها پرسشنامه­ها را تکمیل نمودند. ابزار تحقیق شامل دو پرسشنامه ­ نوع ساختار سازمانی ترک­زاده و محترم (1390) و پرسشنامه­ سرمایه­ اجتماعی گروه­های آموزشی (ترک‏زاده و محترم، 1390) و همچنین، مقیاس رضایت تحصیلی ترک­زاده (1386) بود که پس از محاسبه ­ و تأیید روایی و پایایی، توزیع و گردآوری شد. داده­های به­دست آمده با نرم‏افزار لیزرل و با استفاده از روش‌ رگرسیون چند متغیره تحلیل شد. نتایج نشان داد: 1- رضایت تحصیلی از طریق متغیر نوع ساختار سازمانی دانشگاه پیش­بینی می­شود؛ به این ترتیب که بین ساختار سازمانی تواناساز با رضایت تحصیلی دانشجویان رابطه­ مثبت معنادار و بین ساختار سازمانی بازدارنده با رضایت تحصیلی دانشجویان رابطه­ منفی معناداری وجود دارد. 2- رضایت تحصیلی از طریق متغیر سرمایه­ اجتماعی پیش­بینی می­شود؛ به این معنا که بین سرمایه­ اجتماعی با رضایت تحصیلی رابطه­ منفی معناداری وجود دارد. 3- مدل معادله ساختاری نیز نشان داد که رضایت تحصیلی از طریق ورود همزمان متغیر ساختار سازمانی تواناساز؛ بازدارنده و سرمایه­ اجتماعی پیش­بینی می­شود؛ به این ترتیب که بین ساختار سازمانی تواناساز با رضایت تحصیلی رابطه مثبت معنادار و بین ساختار سازمانی بازدارنده با رضایت تحصیلی و همچنین سرمایه­ اجتماعی گروه­ها با رضایت تحصیلی رابطه­ منفی معناداری وجود دارد.