بررسی رابطه مدیریت دانش و شکل گیری تفکر استراتژیک با تبیین نقش میانجی سرمایه فکری در شرکت های دانش بنیان

امروزه دانش نقش راهبردی در سازمان ها ایفا می کند؛ لذا شناسایی، کسب و مدیریت دانش به یک مزیت رقابتی برای سازمان ها مبدل شده است. از طرفی، در محیطی که ویژگی آن پیچیدگی و تغییرات مستمر است، تفکراستراتژیک به عنوان هسته مرکزی خلق مزیت رقابتی محسوب میشود. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه مدیریت دانش و شکل گیری تفکر استراتژیک با میانجی گری سرمایه فکری است. جامعه آماری این پژوهش کلیه مدیران شرکت های دانش بنیان مستقر در پارک فناوری پردیس می باشد و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران برابر با 73 نفر در نظر گرفته شد. ابزار گردآوری اطلاعات در پژوهش حاضر پرسشنامه استاندارد بوده که برای پایایی آن از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. تحقیق حاضر بر اساس هدف یک تحقیق کاربردی و همچنین بر اساس چگونگی به دست آوردن داده های مورد نیاز، از نوع تحقیقات توصیفی و همبستگی می باشد. برای تجزیه و تحلیلداده های پرسشنامه از مدل معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزیی استفاده شده است. نتایج به دست آمده از پژوهش بیانگر این است که بین مدیریت دانش و شکل گیری تفکر استراتژیک رابطه معناداری برقرار است. بدین معنا که مدیریت دانش در شرکت های دانش بنیان مستقر در پارک فناوری پردیس منجر به شکل گیری تفکر استراتژیک می شود. نتایج تحقیق همچنین نشان میدهد که سرمایه فکری در رابطه میان مدیریت دانش و تفکراستراتژیک نقش میانجی دارد.